داستان جزیره خضراء
علامه مجلسى در بحار الاءنوار از یحیى بن فضل در کتاب رسالة البحر الابیض و الجزیرة الخضراء از على بن فاضل مازندرانى مجاور نجف در حدیث بسیار طولانى چنین نقل مى کند: وارد شهرى از شهرهاى غرب (اسپانیا) شدم مرکبهائى از بلاد امام عصر(عج ) وارد آنجا شد، یکى از مسافرین آنها پیرمردى بود که چون مرا دید گفت : نام تو چیست ؟ گمان مى کنم على باشد.
گفتم : آرى ، گفت : نام پدرت چیست ؟ گویا فاضل باشد؟ گفتم : آرى ، چه خوب نام من و پدرم را مى شناسى . گفت : بدان که نام و اصل و وصف و خصوصیات ترا براى من بیان کرده اند و من تا جزیره خضراء با تو هستم . بسیار خوشحال شدم مرا با خود به دریا برد، روز شانزدهم به آب سفیدى رسیدیم ، پرسیدم اینجا کجاست ؟
گفت : بحر ابیض است و آن جزیره خضراء است که این آب سفید اطرافش را گرفته است و به حکمت خداوند چون کشتیها و وسائل نقلیه دیگر دشمنان به اینجا رسند غرق مى شوند و به آن حضرت دست نیابند. سپس وارد جزیره خضراء شدیم و رفتیم در مسجد، شخصى بنام (سید شمس الدین ) را دیدم که مى گفت : من از نوه هاى امام عصر(عج ) هستم ، پس از گفتگوئى به او گفتم : هرگز امام را دیده اى ؟ گفت : نه ولى پدرم نقل کرد که صداى امام را شنیده ام و خودش را ندیده ام و اما جدم ، هم خودش را دیده است و هم صدایش را شنیده است ، آنگاه با آن سید از شهر بیرون رفتیم و به پیرمردى رسیدیم ، از سید احوال آن پیرمرد را پرسیدم ، گفت : این کوه را مى بینى ، در وسط آن جاى خرمى است و در آن چشمه اى است و کنار چشمه ، قبه اى است و این مرد با رفیقش خادم آن قبه است ، من هر صبح جمعه مى روم آنجا خدمت امام عصر(عج ) (البته با توجه به آغاز حدیث ، خود امام را نمى بیند و صدایش را نمى شنود) و در قبه دو رکعت نماز مى خوانم و کاغذى مى یابم که در آن حکم مرافعه اى را که در هفته به من رجوع مى کنند در آن نوشته ، کاغذ را برمى دارم و هر چه در آن نوشته به آن عمل مى کنم .
على بن فاضل گوید: از خادمها خواهش کردم مرا به حضور امام (عج ) ببرند،
گفتند: راهى ندارد، آن رفیقم به من گفت : دستور آمده که تو را به وطن
برگردانم ، براى من و تو مخالفت روا نیست . ناگفته نماند که على بن فاضل
داستان خود را به طور مفصل در کتابى بنام (الفوائد الشمسیه ) آورده است ، و
ضمنا به احتمال قوى آن آب سفید که در داستان فوق آمده همانند یک حصار محکم
و مجهز، دشمن را از آن جزیره دفع مى کند.
بعضى از نویسندگان به عنوان
احتمال مطرح کرده اند که شاید این جزیره خضراء (با توجه به آب سفید و سایر
خصوصیات که در داستان آمده بود) همان مثلث برمودا که از عجیب ترین و
مرموزترین مکانهاى روى زمین است و در غربى ترین اقیانوس اطلس قرار دارد
باشد.
از عجائب مثلث برمودا اینکه هر هواپیما یا کشتى به حدود آن برود
بطور اسرارآمیزى ناپدید مى گردد، و جالب اینکه آبهاى آن سفید است ، و هر
روز خبر غرق شدن تعداد تازه اى از کشتیهاى اقیانوس پیما در آبهاى سفید
(مثلث برمودا) به گوش رسیده است .
خلبانها و ملوانهائى که در این منطقه
حوادثى را تجربه کرده اند گزارش داده اند که در مسیر خود، به صورت
اسرارآمیزى تغییر جهت حاصل شده و به مناطقى که تصمیم نداشته اند هدایت شده
اند.
این هم یک احتمالى است ، که باید دانشمندان و محققان بیشترى کنند.
فقط در اینجا اضافه مى کنیم : یکى از دعاهاى حضرت مهدى (عج ) این است که :
(اللّهم احجبنى عن عیون اعدائى و اجمع بینى و بین اولیائى ؛)
خدایا مرا از دیدگان دشمنانم پوشیده بدار و بین من و دوستانم اجتماع حاصل کن .
به
مقتضاى استجابت این دعا، اقامتگاه آن حضرت از دشمنان محفوظ خواهد بود. و
ممکن است همین مطلب تاءییدى باشد که آن جزیره ، در مثلث برمودا است .
از
سوى دیگر غیر از همسر و فرزندان ، جمعى از دوستانش که طبق روایت سى تن از
(اوتاد) و برجستگان هستند همواره در خدمت آن حضرت بسر مى برند.
توضیح دیگر اینکه :
براساس
داستان (على بن فاضل ) فرزندان حضرت ولى عصر(عج ) در جزیره اى بنام خضراء
در اقیانوس اطلس ، زندگى مى کنند، و شخص آن بزرگوار همه ساله در موسم حج
شرکت نموده ، پس از زیارت آباء و اجداد طاهرینش در حجاز، عراق و طوس به
جزیره باز مى گردد و غالب اقامت آن بزرگوار در همان جزیره است .
برگرفته از کتاب: حضرت مهدى (ع) فروغ تابان ولایت
مؤ لف : محمد محمدى اشتهاردى
