د: همانطور که یحیی(علیهالسلام) در دوران کودکی از حُکم خاص الهی
برخوردار شد، سخن مسیح (علیهالسلام) در گهواره نیز این بود که "خداوند به
من کتاب داد، و مرا پیامبر کرد."
هـ: چنانکه حضرت
یحیی(علیهالسلام) گذشته از اوصاف عمومی نبوّتِ عامّ، ویژگیهای خاص
داشت، مانند حَصُور بودن، حَنینِ مخصوص داشتن، به عبادت و نیایش مأمور
شدن، به خانواده احترام گذاردن، به جامعه ارج گذاشتن، از عصیان و عقوق مردم
برحذر بودن و از سلام خاص در مقاطع سهگانه معهود برخوردار بودن و ...،
حضرت مسیح نیز به چنین اوصاف ارزندهای موصوف بوده است.
سوم: گرچه
حضرت یحیی(علیهالسلام) به سیادت، موسوم شد و قرآن کریم او را به وصف
ممتاز "سَید" ستوده است، لیکن شعاع سیادت وی محدود است، ولی سیادت حضرت
خاتمالانبیاء(صلی الله علیه و آله) فراگیر بوده و بر اساس آن که آن حضرت،
سید اولاد آدم و سیدالمرسلین است، دارای سیادت وسیع و گسترده است.
چهارم:
بعضی از عرفا نقل کردهاند که مرگ در قیامت به صورت گوسفندی ظهور میکند و
حضرت یحیی آن را ذَبْح میکند. سرّ اختصاص یحیی(علیهالسلام) به ذبح
مرگ، در نام آن حضرت نهفته است، زیرا مرگ ضدّ حیات است(1) و هرگز با حیات
جایی برای مرگ نیست، چنانکه با مرگ جایی برای حیات نخواهد بود، و هنگامی
که حضرت یحیی، که مظهر حیات الهی است و این نامِ ویژه را از طرف خداوند
دریافت کرد، ظهور کند در صحنهی قیامت که صحنهی حیات است، جایی برای
مرگ نخواهد بود، پس هیچ عاملی برای زوال مرگ غیر از ظهور
یحیی(علیهالسلام) نیست. البته عامل مهمّ جریان یاد شده، خصوصیت روز
قیامت است که هرگونه تحوّل و مرگ در آن منتفی است: "و انّ الدار الاخرة
لهی الحیوان"(2)، وگرنه حضرت یحیی(علیهالسلام) در دنیا هم ظهور داشت، با
این که همهی افراد محکوم به مرگ بوده و هستند، حتی خود حضرت یحیی: "کل
نفسٍ ذائقة الموت(3)، "و ما جعلنا لبشرٍ من قبلک الخلد."(4)
پینوشتها:
1- کتاب الملة، ص 107 .
2- تفسیر ابن عربی، ج3، ص 40 .
3- سوره عنکبوت، آیه 64 .
4- سوره عنکبوت، آیه 57 .
5- سوره انبیاء، آیه 34.
برگرفته از کتاب سیره پیامبران در قرآن، آیة الله جوادی آملی .