اگر کسى به حضرت بقیة الله روحى الفداء از روى اخلاص و یقین متوسل شود آن حضرت به فریاد مى رسد آقاى حاج عبدالرحیم سرافراز که یکى از متدینین و دانشمند معاصرند و کتابهاى علمى و تاریخى نوشته اند که من جمله کتاب مسجد جمکران است نقل مى کردند که در روز عید قربان 1400 هجرى قمرى آقاى حاج على اصغر سیف نقل کردند که یکى از اطباى شیراز زنى از خارج گرفته بود و او را مسلمان کرده بود و براى اولین بار به سفر حج برده بود ضمنا به او گفته بود که حضرت ولى عصر علیه السلام در برنامه اعمال حج شرکت مى کنند و اگر ما یا کاروان را گم کردى متوسل به آن حضرت بشو تا تو را راهنمایى بفرمایند و به کاروان مراجعت کنند. اتفاقا آن خانم در صحراى عرفات گم مى شود.
جمعیت کاروان و خود آقاى دکتر، شوهر آن خانم ساعتها به جستجوى او برخواستند ولى او را پیدا نکردند پس از دو ساعت که همه خسته در میان خیمه جمع شده بودند و نمى دانستند چه باید بکنند ناگهان دیدند آن زن وارد خیمه شد. از او پرسیدیم کجا بودى . گفت گم شده بودم و همان گونه که دکتر گفته بود متوسل به حضرت بقیة الله عجل الله تعالى فرجه شدم این آقا آمدند با آنکه من نه زبان فارسى بلد بودم و نه زبان عربى در عین حال با من به زبان خودم حرف زدند و مرا به خیمه رساندند و لذا از این آقا تشکر کنید اهل کاروان هر چه به آن طرفى که آن زن اشاره مى کرد نگاه کردند کسى را ندیدند بالاخره معلوم شد که حضرت ولى عصر علیه السلام را فقط آن زن مى بیند ولى سایرین نمى بینند.