یکی از نشانه های ظهور کف دست روشنی که در فضا ظاهر می شود

سالی که صیحه آسمانی شنیده می‌شود،‌ قبل از آن در ماه رجب نشانه‌ای دیده خواهد شد. سؤال شد آن نشانه چیست؟ فرمود: سیمایی در قرص ماه دیده می شود و کف دست روشنی در فضا ظاهر می شود.(1)
یکی از علائم ظهور که بطور مکرر در روایات و احادیث ما آمده است. شاید بتوان گفت همه ما در انتظار ظهور حضرتش هستیم و گفته می شود منتظران و مشتاقان حضرتش کسانی هستند که علائم ظهور را دنبال می کنند.
این نه از باب تعیین تاریخ ظهور بلکه تنبه و عدم فراموشی ظهور حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف می باشد و تنها خداوند به موقع و تاریخ ظهور آگاه است و بس. نکته دیگر اینکه تکوین و ظهور چنین صحنه هایی (سحابی هایی) در آسمان یکباره اتفاق نیفتاده ، بلکه علم ناقص بشر و تدریجی بودن آن موجب شده با گذشت زمان و پیشرفت دانش نجوم و دستیابی به تکنولوژی های روز ما بتوانیم به این تصاویر دست یابیم. امیدوارم مورد توجه علاقمندان قرار گیرد. آدرس سایت مربوطه و ترجمه آن در انتهای مقاله درج شده است.

و اما احادیث مربوط به ظهور کف دست روشنی در آسمان :
علائمی که پیش از وقوع صیحه تحقّق می‌یابد در اخبار رسیده از ائمه معصومین اشاره گردیده است که پیش از ظهور یوسف کنعانی، قائم منتظر(عج) نشانه‌هایی به وقوع می پیوندد که خود دلالت بر قریب الوقوع بودن صیحه می‌کند. در این باب، رسول گرامی مطلب را به اجمال برگزار کرده می فرمایند که شب دوم از ماه رمضان نشانه‌ای در آسمان پدید می‌آید:
"یَظهَرُ فیِ السَّماءِ آیَةٌ لِلَیلَتَینِ تَخلوُانِ مِن شَهرِ رَمَضانَ." "دو شب گذشته از ماه رمضان نشانه ای در آسمان ظاهر می‌شود."(2)
اما شاید بتوان به بفضیل این سخن پیامبر خدا را در کلام امام صادق علیه السلام جست و جو نمود که فرمودند: "سالی که صیحه آسمانی شنیده می‌شود،‌ قبل از آن در ماه رجب نشانه‌ای دیده خواهد شد. سؤال شد آن نشانه چیست؟ فرمود: سیمایی در قرص ماه دیده می شود و کف دست روشنی در فضا ظاهر می شود.
امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: صورت و سینه‌ای در قرص خورشید برای همگان ظاهر می‌شود.

واکنش مردم
وقوع صیحه آن زمان است که اختلاف و تشتّت دامنگیر جوامع شده باشد و تفرقه و جدایی سایه گستر. در آغاز سروشی آسمانی گوش نواز می‌شود و سپس کف دستی پدید می‌آید و بعد از این وقایع صیحه آسمانی طنین افکن می‌گردد.
امیر المؤمنین علی علیه السلام در فرازی از یک روایت که در باب احوال آخر الزّمان ایراد فرموده‌اند می‌فرمایند:
"...آنگاه امور مردم هرگز اصلاح نمی‌شود و هرگز نمی‌توانند در اطراف یک محور گرد آیند، تا هنگامی که منادی از آسمان بانگ بر می‌آورد: به سوی فلانی بشتابید و از او دور نشوید. سپس کف دستی در آسمان ظاهر می‌شود و به سوی او اشاره می‌کند."(3)
حالت و واکنش مردم در قبال صیحه را از زبان به حق ناطق امام صادق علیه السلام بشنوید:
"هنگامی که بانگ آسمانی را بشنوند، مانند کسی که بر سرش مرغ نشسته باشد، خشکشان می‌زند. تمامی دشمان خدا در برابر صیحه آسمانی خاضع و منفقاد می‌شوند. اگر در خبری هم دچار شکّ و تردید باشند در مورد صیحه آسمانی هیچ تردیدی هخواهند داشت، که با نام پدر و نام اجداد طاهرین او (عج) ندا خواهند شد."(4)
مفاد این صیحه
حال که به وجود صیحه با مدد از روایت به اثبات رسید باید دید که مفاد این صیحه چیست؟ آیا فریادی بی مناسبت؟ یا نه ، ندایی است که پیام و فرمانی در بر دارد.

رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می فرمایند:
به هنگام خروج قائم عج منادی آسمان یانگ می زند: هان ای مردمان! خداوند مهلت ستمگران را پایان بخشید و بهترین امّت محمد صلّی الله علیه و آله را به پیشوایی و سرپرستی شما برگزید، خود را در مکّه به او برسانید"(5)
امام باقر علیه السّلام در این باره می فرمایند :
منادی آسمانی در اوّل صبح بانگ بر می آورد: ای مردمان! آگاه باشید که حق با علی و شیعیان اوست. شیطان که نفرین خدا بر او باد، در آخر همان روز بانگ بر می آورد: حق با سفیانی و پیروان اوست. (6)
که در صفهات پیشین گفتیم که این ندا همان صیحه می باشد.
طبع تبریز از ابی حمزه ثمالی روایت کرده گفت: گفتم به ابی عبد الله (حضرت صادق) علیه السّلام که ابی جعفر( حضرت باقر) علیه السّلام می فرمود خروج سفیانی حتمی است و طلوع آفتاب از مغرب نیز حتمی است و چیزهای دیگری بود که می فرمود از حتمیات است. که ما قسمت کوتاهی از آن را آورده ایم:
در اوّل روز ندا کننده ای از آسمان ندا می کند که آن را هر گروهی به زبان های خودشان می شنوند که آگاه باشید، به درستی که حق با علی و شیعیان او است. پس از آن ندا می کند شیطان در آخر روز از زمین که حق با عثمان و شیعیان او است. پس در این هنگام در شک افتند داخل شوندگان باطل. (7) 

پی نوشت:

1. کتاب الغیبه: نعمانی، ص134 بحار الانوار: مجلسی، ج52: ص233 منتخب الاثر: صافی، 441

2. الملاحم و الفتن: سیّد بن طاوس، ص35

3. الملاحم و الفتن: سیّد بن طاوس؛48 بشارة الاسلام: کاظمی، ص79 روزگار رهایی: کامل سلیمان، ج2: ص867

4. کتاب الغیبه : نعمانی، ص136 و ص150 الزام الناصب: حائری، ص226 و ص176 روزگار رهایی: ک

امل سلیمان، ج2:ص887

5. کتاب الاختصاص: شیخ مفیدبحار الانوار: علّامه مجلسی، ج 52: ص304

6. کمال الدّین: شیخ صدوق، ج2: ص652 الارشاد: شیخ مفید، ص 38 کتاب الغیبه: شیخ طوسی، ص266-267 اثبات الهداه: حرّعاملی، ج729* بحار الانوار: علّامه مجلسی، ج52: ص206 منتخب الاثر: صافی، ص457

7. غیبت طوسی: ص282 نوائب الدّهور فی علائم الظّهور: ص4-5

منبع: به گزارش خبرگزاری مهر