سلمان فارسی و رجعت حضرت قائم (عج)
در روایات اسلامی آمده که، هنگام خروج حضرت قائم (عج) و پس از رِجعت، سلمان فارسی در شمار یاران آن امام خواهد بود. (الارشاد، ص 399)
وی از صحابه خاصّ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم و نام اصلی اش روزبه بود. مقام بسیار شریفی در نزد خاندان نبوّت داشت، تا آنجا که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم درباره ی او فرمود:سَلْمانُ مِنّا اَهْلُ الْبَیْتِ: سلمان از ما اهل بیت است.
همچنین حضرت علی علیه السلام درباره ی وی فرموده است: علم اوّلین و آخرین را فرا گرفت. او دریایی است که هر چند از آن استفاده شود کم نمی گردد، او از ما اهل بیت است.
نامه ی 68 نهج البلاغه، از نامه هایی است که حضرت علی علیه السلام پیش از خلافتش خطاب به سلمان فارسی نوشته است.
او در سال 35 هجری در اواخر خلافت عثمان و یا در سال 36 هـ ق از جهان رخت بربست طبق مطالبی که از تاریخ رسیده امیرالمؤمنین علی علیه السلام، شخصاً با طیّ طریق غیر عادی برای غسل، کفن، نماز و دفن او از مدینه به مدائن رفت. عمر و حدّاقل که همه با آن موافقت دارند 250 سال بوده است.
من دهقان زاده بودم، از روستای (جی) اصفهان. پدرم کشاورز بود و به من خیلی علاقه داشت، نمی گذاشت با کسی تماس داشته باشم، در آیین مجوس بودم و از آیین دیگر مردم خبر نداشتم .
وی از صحابه خاصّ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم و نام اصلی اش روزبه بود. مقام بسیار شریفی در نزد خاندان نبوّت داشت، تا آنجا که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم درباره ی او فرمود:سَلْمانُ مِنّا اَهْلُ الْبَیْتِ: سلمان از ما اهل بیت است.
همچنین حضرت علی علیه السلام درباره ی وی فرموده است: علم اوّلین و آخرین را فرا گرفت. او دریایی است که هر چند از آن استفاده شود کم نمی گردد، او از ما اهل بیت است.
نامه ی 68 نهج البلاغه، از نامه هایی است که حضرت علی علیه السلام پیش از خلافتش خطاب به سلمان فارسی نوشته است.
او در سال 35 هجری در اواخر خلافت عثمان و یا در سال 36 هـ ق از جهان رخت بربست طبق مطالبی که از تاریخ رسیده امیرالمؤمنین علی علیه السلام، شخصاً با طیّ طریق غیر عادی برای غسل، کفن، نماز و دفن او از مدینه به مدائن رفت. عمر و حدّاقل که همه با آن موافقت دارند 250 سال بوده است.
من دهقان زاده بودم، از روستای (جی) اصفهان. پدرم کشاورز بود و به من خیلی علاقه داشت، نمی گذاشت با کسی تماس داشته باشم، در آیین مجوس بودم و از آیین دیگر مردم خبر نداشتم .
پدرم مزرعه ای داشت روزی دستور داد که به مزرعه بروم و سرکشی کنم . در راه به کلیسای مسیحیان رسیدم . که گروهی در آنجا به نماز و نیایش مشغول بودند. برای آگاهی بیشتر درون کلیسا رفتم . راز و نیاز آنها مرا به خود جذب کرد. تا غروب در همانجا ماندم و به مزرعه پدرم نرفتم . در آنجا پی بردم دین آنها بهتر از دین پدران ماست . غروب شده بود به خانه برگشتم . پدرم پرسید:
کجا بودی ؟ چرا دیر کردی ؟
گفتم :
به کلیسای مسیحیان رفته بودم ، مراسم دینی و نماز و نیایش آنها برایم شگفت انگیز بود. با فکر و اندیشه دریافتم آیین آنها بهتر از آیین پدران ماست .
پدرم گفت :
آیین پدرانتان بهتر است .
گفتم :
نه ! دین آنها بهتر است . آنها پرستش خدا را می کنند و در درگاهش عبادت و بندگی انجام می دهند. ولی شما به آتش پرستش می کنید که با دست خودتان آن را روشن ساختید. هرگاه دست بردارید خاموش می گردد. پدرم ناراحت شد و مرا زندانی کرد و به پایم زنجیر بست .
به مسیحیان پیغام دادم من دین آنها را پذیرفته ام ، مرکز این دین کجا است ؟
گفتند:
در شام است .
گفتم :
هرگاه کاروانی از شام آمد هنگام برگشت به من اطلاع دهید همراهشان به شام بروم . کاروان تجارتی از شام آمد من از بند پدر گریخته ، همراهشان به شام رفتم .
سلمان در مکتب اسقفهای مسیحی
پرسیدم :
بزرگترین عالم دین مسیح کیست ؟
گفتند: اسقف رئیس کلیسا.
به حضورش رسیدم و گفتم :
می خواهم در خدمت شما باشم و مرا تعلیم و تربیت کنی . او هم پذیرفت .
مدتی در محضر وی به کسب و دانش پرداختم . او آدمی دنیادوست بود. چندان مورد رضایتم نبود... چشم از جهان فرو بست .
جانشین او آدمی زاهد و باتقوا بود، مدتی با میل و رغبت نزدش ماندم ، ولی طولی نکشید او هم دنیا را وداع گفت .
پیش از وفاتش از راهنمایی خواستم که بعد از فوت او نزد چه کسی بروم و به چه کسی مرا سفارش می کنی ؟
گفت : فرزندم من دانشمندی را در موصل سراغ دارم که مردی وارسته است پس از فوت من نزد ایشان برو!
من به موصل رفتم محضر آن دانشمند رسیدم و گفتم :
فلانی مرا به شما توصیه کرده است . مدتی نزد ایشان بودم ، مرگ او نیز فرا رسید.
گفتم :
شما دنیا را وداع می کنید، مرا به چه شخصی توصیه می کنید؟ گفت : فرزندم ! شخص شایسته ای را سراغ ندارم جز آنکه مردی در نصیبین است او انسانی لایق می باشد پیش او برو!
پس از فوت او به نصیبین رفتم و خدمت آن عالم رسیدم او را مرد شایسته دیدم مدتی در نزدشان ماندم تا اینکه وفات نمود هنگام مرگ مرا سفارش کرد پیش دانشمندی در عموریه (یکی از شهرهای شام ) بروم من به عموریه رفتم و خدمت آن دانشمند مسیحی رسیدم . او هم مرد لایقی بود. مدتی در نزد او به کسب و دانش پرداختم ... هنگام مرگ او نیز رسید. از او درخواست کردم مرا به کسی سفارش کند؟
وی گفت :
کسی را مثل خودم باشد سراغ ندارم ولی در آینده ای بسیار نزدیک پیامبری در سرزمین عرب برانگیخته خواهد شد که از زادگاه خود (مکه ) به جایی که از درختان نخل پوشیده و بین دو بیابان سنگلاخ قرار دارد (مدینه ) هجرت خواهد کرد و از نشانه های آن پیامبران این است :
1 - در میان دو شانه او مهر نبوت نقش بسته است .
2 - هدیه را می پذیرد و از آن می خورد.
3 - اما از صدقه نمی خورد.
با این نشانه ها او را به خوبی می شناسی شما باید خود را به او برسانی !
سلمان عازم مدینه شد
پس از دفن آن دانشمند به کاروانی که برای تجارت عازم عربستان بود پیشنهاد کردم تمام سرمایه ام را در اختیار شما می گذارم مرا همراه خود ببرید!
آنها قبول کردند. ولی در بین راه به من خیانت کرده به عنوان برده به یک نفر از یهودیان فروختند. او امر به محل خود که پر از درختان خرما بود برد. من به طمع اینکه آنجا همان سرزمین موعود است ، به سر بردم . ولی آنجا نبود. تا اینکه یکی از یهودیان (بنی قریظه ) مرا از آن یهودی خرید همراه خود به مدینه برد.
همین که مدینه را دیدم با آن نشانه ها که آن دانشمند گفته بود شناختم اینجا همان محلی است که پیامبر به آنجا هجرت خواهد کرد. بدین جهت با خوشحالی در نخلستان آن شخص مشغول کار شدم . اما همیشه منتظر ظهور حضرت محمد صلی الله علیه و آله بودم . یک وقت متوجه شدم پیامبر در مکه ظهور کرده است .
چون برده بودم نمی توانستم بیشتر تحقیق کنم . سرانجام پیامبر صلی الله علیه و آله با همراهی چند تن از یاران به مدینه هجرت کرد و در محلی به نام ((قبا)) فرود آمد...
سلمان در مقام شناسایی پیامبر(ص )
شبانه اندکی خوراکی با خود برداشتم و مخفی از خانه اربابم بیرون آمدم و خود را در قبا به پیغمبر صلی الله علیه و آله رساندم .
گفتم : شنیدم شما مردی صالح هستید و عده ای از پیروانتان با شما هستند من مقداری خوراک همراه دارم صدقه است . مخصوص مستمندان می باشد و شما نیز چنین هستید؟ آن را از من بپذیرد.
پیامبر به یاران خود فرمود:
بخورید ولی خودش میل نفرمود. با خود گفتم :
اینکه پیغمبر صدقه نخورد، یکی از نشانه هایی است که به من گفته بودند. پیغمبر صدقه نمی خورد.
سپس به خانه برگشتم . پیامبر نیز به شهر مدینه وارد شد، من مقداری خوراکی همراه خود بردم و گفتم : دیدم شما صدقه میل نفرمودید و این هدیه من به شماست . پیغمبر صلی الله علیه و آله و اصحابش از آن میل فرمودند.
گفتم این نشانه دوم که هدیه را پذیرفت .
با خوشحالی به خانه برگشتم . در جستجوی نشانه سوم بودم ، یار دیگر به خدمت حضرت رفتم . او همراه اصحابش دنبال جنازه ای می رفت .
دو عبا بر تن داشت : یکی را پوشیده و دیگری را به دوش انداخته بود. اطراف پیامبر می گشتم تا نشانه مهر نبوت را در شانه او ببینم . همین که متوجه منظور من شد عبا را از دوش خود برداشت . علامت و مهر را همان گونه که برایم گفته بودند دیدم . خود را روی پایش انداختم و آن را می بوسیدم و گریه می کردم . مرا به نزد خود خواست ، رفتم در کنارش نشستم .
پیامبر مایل بود سرگذشتم را برای اصحاب نقل کنم و من نیز ماجرای خویش را از اول تا به آخر بازگو کردم ، از آن زمان اسلام را پذیرفته مسلمان شدم .
چون برده بودم نمی توانستم از برنامه های اسلام به طور آزاد استفاده کنم ، به پیشنهاد پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله با ارباب خود قرار بستم که تدریجا با پرداخت قیمت خود آزاد گردم . با همکاری مسلمانان و عنایت خداوند آزاد گشتم و اکنون به عنوان یک مسلمان آزاد زندگی می کنم . گرچه به خاطر بردگی نتوانستم در جنگ بدر و احد در کنار رسول خدا باشم ولی در جنگ خندق و جنگهای دیگر شرکت کرده ام .
کجا بودی ؟ چرا دیر کردی ؟
گفتم :
به کلیسای مسیحیان رفته بودم ، مراسم دینی و نماز و نیایش آنها برایم شگفت انگیز بود. با فکر و اندیشه دریافتم آیین آنها بهتر از آیین پدران ماست .
پدرم گفت :
آیین پدرانتان بهتر است .
گفتم :
نه ! دین آنها بهتر است . آنها پرستش خدا را می کنند و در درگاهش عبادت و بندگی انجام می دهند. ولی شما به آتش پرستش می کنید که با دست خودتان آن را روشن ساختید. هرگاه دست بردارید خاموش می گردد. پدرم ناراحت شد و مرا زندانی کرد و به پایم زنجیر بست .
به مسیحیان پیغام دادم من دین آنها را پذیرفته ام ، مرکز این دین کجا است ؟
گفتند:
در شام است .
گفتم :
هرگاه کاروانی از شام آمد هنگام برگشت به من اطلاع دهید همراهشان به شام بروم . کاروان تجارتی از شام آمد من از بند پدر گریخته ، همراهشان به شام رفتم .
سلمان در مکتب اسقفهای مسیحی
پرسیدم :
بزرگترین عالم دین مسیح کیست ؟
گفتند: اسقف رئیس کلیسا.
به حضورش رسیدم و گفتم :
می خواهم در خدمت شما باشم و مرا تعلیم و تربیت کنی . او هم پذیرفت .
مدتی در محضر وی به کسب و دانش پرداختم . او آدمی دنیادوست بود. چندان مورد رضایتم نبود... چشم از جهان فرو بست .
جانشین او آدمی زاهد و باتقوا بود، مدتی با میل و رغبت نزدش ماندم ، ولی طولی نکشید او هم دنیا را وداع گفت .
پیش از وفاتش از راهنمایی خواستم که بعد از فوت او نزد چه کسی بروم و به چه کسی مرا سفارش می کنی ؟
گفت : فرزندم من دانشمندی را در موصل سراغ دارم که مردی وارسته است پس از فوت من نزد ایشان برو!
من به موصل رفتم محضر آن دانشمند رسیدم و گفتم :
فلانی مرا به شما توصیه کرده است . مدتی نزد ایشان بودم ، مرگ او نیز فرا رسید.
گفتم :
شما دنیا را وداع می کنید، مرا به چه شخصی توصیه می کنید؟ گفت : فرزندم ! شخص شایسته ای را سراغ ندارم جز آنکه مردی در نصیبین است او انسانی لایق می باشد پیش او برو!
پس از فوت او به نصیبین رفتم و خدمت آن عالم رسیدم او را مرد شایسته دیدم مدتی در نزدشان ماندم تا اینکه وفات نمود هنگام مرگ مرا سفارش کرد پیش دانشمندی در عموریه (یکی از شهرهای شام ) بروم من به عموریه رفتم و خدمت آن دانشمند مسیحی رسیدم . او هم مرد لایقی بود. مدتی در نزد او به کسب و دانش پرداختم ... هنگام مرگ او نیز رسید. از او درخواست کردم مرا به کسی سفارش کند؟
وی گفت :
کسی را مثل خودم باشد سراغ ندارم ولی در آینده ای بسیار نزدیک پیامبری در سرزمین عرب برانگیخته خواهد شد که از زادگاه خود (مکه ) به جایی که از درختان نخل پوشیده و بین دو بیابان سنگلاخ قرار دارد (مدینه ) هجرت خواهد کرد و از نشانه های آن پیامبران این است :
1 - در میان دو شانه او مهر نبوت نقش بسته است .
2 - هدیه را می پذیرد و از آن می خورد.
3 - اما از صدقه نمی خورد.
با این نشانه ها او را به خوبی می شناسی شما باید خود را به او برسانی !
سلمان عازم مدینه شد
پس از دفن آن دانشمند به کاروانی که برای تجارت عازم عربستان بود پیشنهاد کردم تمام سرمایه ام را در اختیار شما می گذارم مرا همراه خود ببرید!
آنها قبول کردند. ولی در بین راه به من خیانت کرده به عنوان برده به یک نفر از یهودیان فروختند. او امر به محل خود که پر از درختان خرما بود برد. من به طمع اینکه آنجا همان سرزمین موعود است ، به سر بردم . ولی آنجا نبود. تا اینکه یکی از یهودیان (بنی قریظه ) مرا از آن یهودی خرید همراه خود به مدینه برد.
همین که مدینه را دیدم با آن نشانه ها که آن دانشمند گفته بود شناختم اینجا همان محلی است که پیامبر به آنجا هجرت خواهد کرد. بدین جهت با خوشحالی در نخلستان آن شخص مشغول کار شدم . اما همیشه منتظر ظهور حضرت محمد صلی الله علیه و آله بودم . یک وقت متوجه شدم پیامبر در مکه ظهور کرده است .
چون برده بودم نمی توانستم بیشتر تحقیق کنم . سرانجام پیامبر صلی الله علیه و آله با همراهی چند تن از یاران به مدینه هجرت کرد و در محلی به نام ((قبا)) فرود آمد...
سلمان در مقام شناسایی پیامبر(ص )
شبانه اندکی خوراکی با خود برداشتم و مخفی از خانه اربابم بیرون آمدم و خود را در قبا به پیغمبر صلی الله علیه و آله رساندم .
گفتم : شنیدم شما مردی صالح هستید و عده ای از پیروانتان با شما هستند من مقداری خوراک همراه دارم صدقه است . مخصوص مستمندان می باشد و شما نیز چنین هستید؟ آن را از من بپذیرد.
پیامبر به یاران خود فرمود:
بخورید ولی خودش میل نفرمود. با خود گفتم :
اینکه پیغمبر صدقه نخورد، یکی از نشانه هایی است که به من گفته بودند. پیغمبر صدقه نمی خورد.
سپس به خانه برگشتم . پیامبر نیز به شهر مدینه وارد شد، من مقداری خوراکی همراه خود بردم و گفتم : دیدم شما صدقه میل نفرمودید و این هدیه من به شماست . پیغمبر صلی الله علیه و آله و اصحابش از آن میل فرمودند.
گفتم این نشانه دوم که هدیه را پذیرفت .
با خوشحالی به خانه برگشتم . در جستجوی نشانه سوم بودم ، یار دیگر به خدمت حضرت رفتم . او همراه اصحابش دنبال جنازه ای می رفت .
دو عبا بر تن داشت : یکی را پوشیده و دیگری را به دوش انداخته بود. اطراف پیامبر می گشتم تا نشانه مهر نبوت را در شانه او ببینم . همین که متوجه منظور من شد عبا را از دوش خود برداشت . علامت و مهر را همان گونه که برایم گفته بودند دیدم . خود را روی پایش انداختم و آن را می بوسیدم و گریه می کردم . مرا به نزد خود خواست ، رفتم در کنارش نشستم .
پیامبر مایل بود سرگذشتم را برای اصحاب نقل کنم و من نیز ماجرای خویش را از اول تا به آخر بازگو کردم ، از آن زمان اسلام را پذیرفته مسلمان شدم .
چون برده بودم نمی توانستم از برنامه های اسلام به طور آزاد استفاده کنم ، به پیشنهاد پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله با ارباب خود قرار بستم که تدریجا با پرداخت قیمت خود آزاد گردم . با همکاری مسلمانان و عنایت خداوند آزاد گشتم و اکنون به عنوان یک مسلمان آزاد زندگی می کنم . گرچه به خاطر بردگی نتوانستم در جنگ بدر و احد در کنار رسول خدا باشم ولی در جنگ خندق و جنگهای دیگر شرکت کرده ام .
سلام،
ممنون از اینکه به ما سر زدین،
شما هم وبلگی با مطالب خواندنی اما ساده ای دارید.
من شما را لینک کردم
موفق و پیروز باشید
یاحق
سلام شما لطف دارید