عبدالله بن حارث بن جزء سهمى که از اصحاب آن حضرت است گوید: که هیچکس را
ندیدم که بیشتر از پیامبر خدا(ص ) مزاح و شوخى نموده باشد: و شوخى و مزاح او همه
حق بود.
جریربن عبدالله بجلى ، که یکى دیگر از اصحاب اوست گوید: پس ار اینکه به
آنحضرت ایمان آوردم و مسلمان شدم ، هرگز با او ملاقات نکردم جز اینکه در روى من مى
خندید، و اخبار صحیح داریم که پیوسته آن حضرت متبسم و خوشخوى بود و با چهره
خندان با افراد روبرو مى شد و نیز روایت شده که روزى یکى (از بزرگان صحابه
به او عرض کرد: یا رسول الله تو با ما بسیار شوخى و مزاح مى کنى و این روش
مناسب منصب پیغمبرى و نبوت نیست آن حضرت فرمود: ((انى
الاقول الا حقا)) من جز سخن راست نمى گویم .
و مى فرمود: خداوند مزاح و شوخى راست را مؤ اخذه نمى فرماید، و فرمود: و اى بر کسى
که سخن دروغ گوید تا با آن گروهى را بخنداند و دوباره فرمود: که واى بر او واى
بر او.