همان طور که ارواح مؤ منان به صورت انسان در مى آیند و به
دیدن
اهل خود مى روند، ارواح کفار هم ، به صورت شیاطین و ملکاتى که در آنها بوده
اند درد
مى آیند (مانند صورت سگ ، خوک ، میمون ، مار، عقرب ، مورچه و غیره ) و در
حجره هایى از
آتش منزل مى کنند و از خوراکى ها و آشامیدنى هاى
اهل آتش مى خورند و مى آشامند.
هیچ روح کافرى نیست مگر آن که هنگام ظهر به دیدار
اهل و عیال خود مى رود، اگر ببیند اهلش به اعمال نیک
مشغول اند براى او موجب حسرت و ندامت خواهد شد؛ چرا که فرزندان و
اهل بیت او به کارهاى نیک و شایسته مشغول اند و او از آنها
غافل بوده و کارى براى نجات خود انجام نداده است .
در روایت دیگرى وارد شده : وقتى کافر اهل خود را زیارت مى کند، کارهاى نیکى
که
خانواده اش انجام مى دهند از او پوشیده و مخفى مى شود و کارهاى زشت و
ناپسند آنان
براى او آشکار و هویدا مى گردد.