بهایی ها درباره امام زمان چه می گویند؟

بررسی مفهوم مهدویت و امام زمان(عج) در ادیان آسمانی ازجمله اسلام مطرح شده است. اما در این بین فرقه های ساختگی از جمله بهاییت سر برآوردند که در این باب مواردی را مطرح و به خورد پیروان خویش دادند.

امام زمان بهائیت کیست؟ و چه رابطه ای با امام زمان شیعه و سنی با این اسم و رسم دارد؟ این مسئله پرسشی که از سوی بسیاری  مطرح می شود، پاسخ در وهله نخست آن است که اعتقاد به امام دوازدهم از اصول عقاید شیعیان است و تمام شیعیان درباره وجود شریف ایشان با استناد به احادیث و تاریخ و برهان های عقلی، باور و یقین دارند. فرقة ضاله بهائیت منشعب از بابیت است و بابیت فرزند یکی از جریانات فکری شیعه بنام شیخیه می باشد. در مسلک شیخیه اصلی وجود دارد، مبنی بر اینکه بایستی در هر عصری یک شیعه کامل که از آن به عنوان رکن رابع یاد می شود وجود داشته باشد که رابطه فیض بین امام و امت باشد. سیدعلی محمد باب که جوانی جاه طلب بوده، مدتی در شهر مقدس کربلا در مکتب سید کاظم رشتی رئیس و اعلم علمای مسلک شیخیه تحصیل نموده و بعد از مرگ استاد ادعای رکنیت و ذکریت و مقام موهوم باب امام زمان(عج) نمود. وی در یکی از کتاب هایش می نویسد:

فرض است بر مقام رحمت خداوند عالم که از جانب حجت خود عبدی را با حجت وافیه منتخب و اظهار فرماید تا آنکه سبیل اختلافات را به نقطة وحدت برساند.(1) وی با این جملات ضرورت وجودی باب امام زمان را متذکر شده و در چند صفحة بعد می نویسد: امر که به اینجا ختم شد از سبیل فضل امام غائب(عج) عبدی از عبید خود را از بحبوحة اعجام و اشراف منتخب از برای حفظ دین فرموده و علم توحید و حکمت حقه که اعظم خیرات است به او عطا فرموده... (2) و در همان کتاب صریحا از امام زمان نام می برد: ... الحسن بن علی و الحسین... و الحسن بن علی و الحجة القائم محمد بن الحسن صاحب الزمان... (3)

توجه و عنایت امام زمان(عج) به شیعیان !

امام مهدی علیه السلام در دوران غیبت کبری توجه و عنایت خاصی به شیعیان خود دارند و در همه ی حالات پیش آمده به یاری آنها شتافته اند. برای اثبات این ادعا فقط و فقط می توان به بعضی از احادیث و مصادیق آنها مراجعه کرد.

نظارت بر جامعه شیعه
حضرت  در زمان غیبت بر شرایط و اتفاقات درون جامعه شیعه و نظارت و آگاهی کامل دارند و کسانی که توفیق زیارت جمال ایشان را داشته اند، این مطلب را از زبان خود حضرت شنیده اند:
در زمان جنگ جهانی اول بود که مردم از شرایط به وجود آمده بسیار در عذاب بودند، شبی آیت الله نائینی به امام زمان متوسل می شود. در خواب دیواری به شکل نقشه ی ایران دیدم که شکست برداشته، خم شده و در حال افتادن است، زیر دیوار یک عده زن و بچه نشسته بودند ودیوار داشت روی سرآنها خراب می شد. فریاد زدم: «خدایا این وضع به کجا خواهد انجامید؟» در همین حال دیدم که حضرت ولی عصر علیه السلام آمدند و انگشت مبارکشان را به طرف دیواری که خم شده و در حال افتادن بود، گرفتند و آن را بلند کردند، دو مرتبه سرجایش قرار دادند و فرمودند: «اینجا شیعه خانه ی ماست، خم می شود،شکست بر می دارد اما نمی افتد»(1).
 
دعا برای شیعیان
ـ امام معصوم در هر زمان مستجاب الدعوه است، امام موعود علیه السلام نیز از این قاعده مستثنی نیستند و همیشه برای پیروان خود دعا می کنند.سید بن طاووس می گوید، شبی در سرداب مطهر نشسته بودم، می شنیدم که حضرت در حق شیعیان خود دعا می کنند: «خدایا! به حق آن که در خشکی و دریا تو را می خواند، بر فقرای مومنین به غنا و ثروت، بر بیماران به شفا و سلامتی، و بر زندگانشان به لطف و کرم، بر امواتشان به مغفرت و رحمت، به مسافران و غریبانشان به بازگشت به وطن هایشان تفضل فرما»(2).

چگونگی حضور ایرانیان در دوره ظهور

از روایات فهمیده می‌شود که تعدادی از سپاهیان حضرت مهدی(عج) ایرانی هستند و از آنان با تعبیرهای طرفداران سلمان فارسی، اهل ری، اهل مشرق زمین، اهل خراسان، گنج‌های طالقان، یاران درفش‌های سیاه، قمی‌ها، سرخ‌رویان، اهل فارس و غیره یاد شده است. زمینه‌سازی ظهورشهری که پایگاه یاران امام زمان(عج) است

کشور ایران تا قبل از ظهور، چگونه باید باشد؟
برای آن‌که از وضع کشور در هنگام ظهور آگاه باشیم، باید شرایط ظهور امام زمان(عج) را بدانیم. برای ظهور امام زمان(عج) دو شرط اساسی لازم است:
1ـ پذیرش عمومی: یعنی مردم باید به حدی از دانایی برسند که هر چه امام زمان(عج) دستور داد، بدانند آن دستور کاملاً درست است و باید مو به ‌مو آن را اجرا کنند؛ نباید از مسئولیت شانه خالی کنند و اجرای عدالت را فقط در مورد دیگران دوست داشته باشند و وقتی اجرای عدالت به ضرر خود آنان شد، از آن فرار کنند و تن به عدالت ندهند؛ باید به حدی برسند که بفهمند دین، معنویت و ارزش‌های انسانی است که انسان را به سعادت می‌رساند، نه پیشرفت علم و صنعت و تنها امام است که نیازهای واقعی انسان را می‌داند و می‌تواند مردم را خوشبخت کند؛ فقط منتظر او باشند و از قدرت‌های مادی چشم بپوشند.
2ـ یاران فداکار: علاوه بر قبول مردم که شرط پیروزی و به ثمر رسیدن یک قیام است، یاران فداکار و سخت‌کوش نیز باید در انجام برنامه‌های امام، شبانه‌روز تلاش کنند و از هیچ اقدامی برای پیشرفت دستورهای امام کوتاهی نکنند، در خدمت به اسلام و مردم سر از پا نشناسند و کار کردن برای دیگران را با تمام جان و دل قبول کنند و به فکر مقام و رفاه خود نباشند.

ظهور، راز خدا

ناگهان زمان ظهور می رسد! همه در بهت فرو می روند و در این لحظه که حجت زنده و زیبای خداوند، در برابر مردم آشکار می شود دیگر انکار کنندگان خاموش می شوند. در این زمان شیعیان امام را چون نگینی در حلقه ی خویش می گیرند و بر دست  پایش بوسه می زنند...
پیش از رسیدن به زمان شیرین ظهور بد نیست به سوالی درباره ی زمان ظهور پاسخ بدهیم! اینکه زمان ظهور ناگهانی است، هشداری از سوی خداوند برای شیعیان و نشانه ای برای کسانی است که زمان ظهور را مشخص می کنند. (1)
 
اما آیا خود امام زمان (عج) از زمان ظهور باخبرند؟
الف) برخی معتقدند که خداوند، زمان ظهور را مانند رازی به پیامبر خود فرموده است و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نیز این راز را به امام علی (علیه السلام) فرموده اند و از این طریق این راز از سینه ی امامی به سینه ی امام دیگر راه یافته است تا به حضرت مهدی (ارواحنا له الفداء) رسیده است. برخی روایات نیز بیانگر همین نکته است که امامان ما رازهایی در سینه دارند که نمی توانند آن را با مردم در میان بگذارند، بلکه در زمان خودش آن راز آشکار می شود. (2)
ب)برخی معتقدند ظهور از رازهای الهی است و تنها خداست که زمان آن را می داند. در این صورت سوال دیگری به وجود می آید: امام کاظم (علیه السلام) نیز در حدیثی به این علم امام اشاره کرده اند و فرموده اند که امامان سه علم دارند. یکی مربوط به گذشتگان است که می دانند، یکی مربوط به آینده است که آنها می دانند ولی هنوز زمان آن نرسیده که باقی مردم نیز بدانند و برخی علوم نیز در شرایط خاصی ایجاد می شود و از طریق الهام به آن دست می یابند

سرداب سامرا و رابطه آن با امام زمان(عج)

معارف عمیق مهدویت ضامن سلامت و سعادت جامعه و فرد فرد انسان‌هاست، اعتقاد به بشارت‌های پیامبران گذشته و ائمه دین(علیهم السلام) افراد با انگیزه و پرتوانی را در جامعه می‌تواند پرورش دهد، باور به حضور امامی ناظر بر اعمال، از جنبه فردی موجب پاک نگاه داشتن روح و پیراستن اعمال از زشتی‌هاست و از جنبه اجتماعی باعث هم‌دلی مۆمنان و ایستادگی در برابر ظالمان می‌شود، کارکرد وسیع و عمیق آموزه‌های مهدوی، جذابیت خاص موضوع را نشان می‌دهد، به همین دلیل، قشرهای مختلف جامعه پرسش‌های بسیاری در این موضوع دارند که لزوم پاسخگویی صحیح به آن‌ها از راهی مطمئن بر کسی پوشیده نیست.

1- آیا سرداب، محل ظهور امام زمان(عج) است؟
از دیرباز، مخالفان و معاندان اهل‌بیت(علیهم السلام) می‌پنداشتند که شیعیان محل ظهور امام زمان(عج) را سرداب می‌دانند، با وجود این، هیچ یک از این مدعیان، مطلبی یا گفته‌ای را از شیعیان نقل نمی‌کنند که این عقیده شیعیان را بیان کند.
به رغم این اتهام، در روایات و کتب شیعه آمده است که حضرت مهدی(عج) از مکه مکرمه و مسجد الحرام ظهور می‌کند، بنابر روایاتی، اولین جایگاه بیعت قبل از قیام امام مهدی(عج) مسجدالحرام و بین رکن و مقام خواهد بود، اهل سنت نیز به این مطلب معتقد و معترف‌اند و از نکات مشترک بین تمام مسلمانان به شمار می‌رود.

وضعیت ادیان دیگر در دوران ظهور حضرت مهدی

در روایـات مـربـوط به ظهور حضرت مهدی (عج ) آمده که هیچ خانه ای در شهر و بیابان نمی ماند مـگـر ایـنـکه توحید در آن نفوذ می کند , یعنی اسلام به صورت یک آیین رسمی همه جهان را فرا خواهد گرفت و حکومت به صورت یک حکومت اسلامی درمی آید , و غیر ازقوانین اسلام چیزی بر جـهـان حـکومت نخواهد داشت و یا هیچ مانعی ندارد که اقلیتی ازیهود و نصاری در پناه حکومت حـضـرت مهدی با شرایط اهل ذمه وجود داشته باشد زیرا حضرت مهدی مردم را به اجبار به اسلام نمی کشاند , و توسل او به قدرت و نیروی نظامی برای بسط عدالت و برانداختن حکومت های ظلم و قرار دادن جهان در زیر پرچم عدالت اسلام است نه برای اجبار به پذیرفتن این آیین , وگرنه آزادی و اختیارمفهومی نخواهد داشت .
این نکته را نباید فراموش کرد که اگر دینی پس از دین دیگر ظهور کرده، برای لغو کردن احکام آن دین نبوده است؛ بلکه دین جدید همواره برخی از احکام دین قبل از خود را حفظ و برخی دیگر از احکام آن را نسخ کرده است؛ زیرا زندگی انسان پیوسته نیاز به قوانین و دستورهای جدیدی دارد و دستورهای دینی جدید همیشه مطابق با اقتضای حال مردمان هر زمانی است. اگر به تاریخ مراجعه کنیم، متوجّه می‌شویم که هیچ دینی، شریعت و دین پیش از خود را لغو و رد نکرده است؛ بلکه به درستی آن اعتراف کرده و همة پیامبران گذشته را نیز به رسمیّت شناخته است.

آخرین نشانه

ابوالادیان صدایش می‌زدند. خدمتکار امام حسن عسکری علیه‌السلام  بود و نامه‌های او را به شهرها می‌برد. در آن مدتی که امام بیمار شده بود، او هم مثل دیگران نگران و غمگین بود.
آن روز حضرت صدایش کرد و نامه‌هایی را که برای بعضی از شیعیان شهرهای دیگر نوشته بود، به دستش داد و فرمود: «اینها را به دست صاحبانشان برسان. پانزده روز دیگر این جایی و وقتی نزدیک خانه شدی، صدای گریه و شیون از خانه‌ام خواهی شنید و می‌بینی که پیکر مرا برای غسل و کفن می‌برند. ابوالادیان غمگین شد. بار دیگر به یاد موضوع جانشینِ امام افتاد. پرسید: «آقای من! اگر این اتفاق غم‌بار رخ می‌دهد، پس برایمان بگویید که امام بعد از شما کیست؟»
امام سر بلند کرد، فرمود: تو کار خود را انجام بده! هر کس در بازگشت، پاسخ نامه‌ها را از تو خواست، او جانشین واقعی من است.
ابوالادیان نشانه‌های بیشتری خواست.امام فرمود: نشانه دیگر اینکه هر که بر پیکر من نماز خواند، او امام بر حق است و هر که «همیان» یا بسته خاصی را ـ که از جایی خواهد رسید ـ خواست، او جانشین من است. ابوالادیان سکوت کرد و رفت تا آماده سفر شود. با خود فکر می‌کرد که چه خواهد شد؟ یعنی دوازدهمین امام کیست؟
پیش از خروج از خانه، نامه‌ها را در میان پیراهن خود پنهان کرد و از منزل امام خارج شد. همه می‌دانستند که اطراف خانه پر از جاسوسان خلیفه است. اگرچه معتمد عباسی چهار سال پیش، دارالخلافه (مرکز خلافت) را از سامرا به بغداد منتقل کرده بود، اما مأمورانش شبانه‌روز خانه امام را زیر نظر داشتند و مراقب رفت و آمدها بودند.

حضرت مهدی(عج) در چه سنی ظهور می کند؟

ما در این مجال قصد داریم که سن حضرت در زمان ظهور را که در روایات شیعه و سنی آمده و محل مناقشه است مورد بررسی قرار دهیم .
بسیاری از ما تصور می کنیم چون ایشان دارای عمر طولانی هستند و مدت زمان زیادی از انظار غائب بوده اند ،حتما در چهره یک پیر مرد سالخورده با موهای سپید ظهور خواهند کرد ، اما روایات چیز دیگری به ما می گوید . علىّ بن أبى حمزه از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود: «اگر قائم قیام کند حتما مردم او را انکار مى‏کنند، زیرا او به صورت جوانى برومند به سوى ایشان باز مى‏گردد، کسى بر عقیده خود نسبت به او پایدار نمى‏ماند مگر آن کس که خداوند در عالم ذرّ نخستین از او پیمان گرفته باشد.(الغیببة (للنعمانی )/ ترجمه غفارى، ص: 269)
در روایت دیگرى غیر از این روایت چنین است که آن حضرت فرمود: و از بزرگترین گرفتاریها آن است که صاحب موعود ایشان به چهره جوانى بر آنان خروج مى‏کند در حالى که آنان مى‏پندارند که او باید پیرمردى کهن سال باشد.

دیدگاه مهم حضرت آیت الله سیستانی درباره بحران عراق

چند ماهی است که تظاهرات در استان های سنی نشین عراق و پس از بازداشت محافظان رافع العیساوی وزیر دارایی عراق آغاز شده است. معترضان خواسته هایی سیاسی دارند که برخی قابل تحقق و مشروع است و برخی نیز غیرمنطقی و غیرقابل تحقق. اوضاع سیاسی متشنج نوعی بحران واقعی بین نیروهای سیاسی ایجاد کرده و منجر به اتخاذ تصمیماتی شده است که کل روند سیاسی عراق را تهدید می کند. چنین روند خطرناکی، مداخله مرجعیت عالی دینی نجف اشرف را برای توقف وخامت اوضاع ایجاب می کند.

یک منبع اگاه در حوزه علمیه نجف اشرف که نخواست نامش فاش شود در گفتگو با شفقنا درباره دیدگاه های آیت الله العظمی سیستانی در قبال خوادث اخیر عراق و جزییات جلسات صورت گرفته نکات بسیار مهمی را به اطلاع رساند. این منبع مطلع اظهار داشت: پنجشنبه شب و برابر با 10/01/2013 ائتلاف ملی پارلمان عراق با تمامی جناح های سیاسی خود از قبیل دولت قانون، مجلس اعلا، سازمان بدر، فراکسیون مستقل، حزب الدعوه و حزب الفضیلت، جلسه ای طولانی مدت برگزار کرد اما جریان صدر به دلیل ترس از درز محتوای این جلسه به بیرون دعوت نشد. در این جلسه نوری مالکی، الجعفری، الخزاعی، الشهرستانی، العامری و دیگر شخصیت های اصلی عراق نیز حضور داشتند.

حق‌ امامی که‌ انتظار ظهورش را داریم‌ چیست؟

 وبلاگ منتظران در جدیدترین نوشته خود آورده است: ما همواره در انتظار منجی و مصلح بزرگ بشریت، حضرت اباصالح المهدی(عج) هستیم؛ چرا که انتظار داریم در دولت کریمه آن حضرت(عج) انسان ها و جامعه اخلاقی را در جهان تجربه کنیم و بهشت کوچک و سعادت دنیوی را به دست آوریم.
ما همواره در انتظار منجی و مصلح بزرگ بشریت، حضرت اباصالح المهدی(عج) هستیم؛ چرا که انتظار داریم در دولت کریمه آن حضرت(عج) انسان ها و جامعه اخلاقی را در جهان تجربه کنیم و بهشت کوچک و سعادت دنیوی را به دست آوریم. در جهانی زندگی کنیم که بی عدالتی و بداخلاقی در آن نباشد و همه چیز بر پایه عدالت و اخلاق سامان یافته باشد.
اما پرسش این نوشتار این است که ما خود تا چه اندازه برای تحقق آنچه آرمان بزرگ و مقدس ماست، تلاش کرده و می کنیم و تا چه اندازه نسبت به دنیای اخلاقی امام زمان(عج) شناخت داریم؟ آیا تاکنون غیراز انتظار و آرزوی ظهور و تحقق دولت کریمه آن حضرت(عج) به آموزه هایی که ایشان بدان اعتقاد دارد و خواهان تحقق آن است، اندیشیده ایم و یا حتی خوانده ایم؟ چه رسد که بدان عمل کرده و مانند هر عاشق شیدایی خانه را برای یار آذین بسته باشیم؟