میزان علاقه حضرت فاطمه (س) به سادات

 وبلاگ شیعه سیاسی در جدیدترین نوشته خود آورده است: ابوالحسن نصرالله بن عنین دمشقی شاعر، به مکه رفت، در حالی که مال و متاع بسیاری با خود حمل می‌کرد، عده‌ای از فرزندان داود بر او هجوم آورده و اموالش را گرفته و او را مجروح ساختند، او نامه‌ای به عزیز بن ایوب پادشاه یمن نوشت.
در این میان ملک ناصر برادر پادشاه یمن، برادرش را فراخوانده بود، تا در ساحل یمن که به تازگی از دست آفریقایی‌ها آن را آزاد کرده بود مستقر شود، ولی ابن عنین پادشاه را از سفر و توقف در آن ساحل منصرف کرده، به رفتن به یمن تشویق نمود و هم چنین او را به مقابله با غارتگران اموالش برانگیخت.
 
قصیده ابن عنین این گونه آغاز می‌شود:
أعی صفات نداک المصقّع اللسنا / و جزت فی الجود حدّ الحسن و الحسنا
و لا تقل ساحل الافرنج أفتحه  /  فما تساوی إذا فایسته عدنا
و إن أردت جهادً فارو سیفک من  /  قوم أضاغوا فروض الله و السننا
طهّر بسیفک بیت الله من دنس  /  و من خساسة أقوام به و خنا
و لا تقل إنّهم أولاد فاطمة  /  لو أدرکوا آل حرب حاربوا الحسنا

بیان ویژگی‌های بزرگواری و بخشندگی‌‌ات، زبان گویندگان ماهر را ناتوان نمود، در بخشش و کرم از مرزهای نیکی و خوبی گذر کرده‌ای، نگو که ساحل فرنگ را فتح میکنم، چرا که با عدن قابل مقایسه نمی‌باشد، اگر قصد جهاد و نبرد داری، شمشیرت را از خون کسانی سیراب نما که فرمانهای خداوند و سنتهای پیامبر را تباه نموده و از بین برده‌اند.

مردان چگونه درباره ازدواج موقت سوال می‌کنند؟

وبلاگ "خاطرات یک عاقد" در این پست خود نوشت: «نهان و آشکار، مردی که همراه عروس و داماد بود آرام آرام خود را به میز کار دفتر می‌رساند و نگران و مضطرب، اطراف خود را می‌پاید تا نکند کسی از مهمانان صدای او را بشنود... آن‌گاه یواشکی از من یا همکارانم می‌پرسد: ببخشید این صیغه موقت چجوریه ؟ شما انجام میدین یا نه؟

این حکایت اما مربوط به سال‌های پیش است.. چندیست مردان دیگرگونه پرس و جو می‌کنند:
« مرد در حالیکه در کنار دیگر مردان بر روی صندلی‌های انتظار نشسته است و با آنها گپ می‌زند و زنان در اتاق دیگر گرد عروس گرد آمده‌اند ، خطاب به ما که پشت میز و دورتر مشغول کار هستیم صدا را بلند کرده و می‌گوید: ببخشید این صیغه موقت چجوریه ؟ شما انجام میدین یا نه ؟
تجربه یک عاقد: مردان ( شاید اکثر قریب به اتفاق آنان ) به شوخی و طنز یا جدی و هدفمند در مورد ازدواج دوم یا موقت سوال یا فکر می‌کنند؛ فقط شکل پرسیدنشان ممکن است به صورت پیش‌گفته تفاوت کند.

غیبت قلبی چیست؟

یکی از بیماری‌های روحی و اخلاقی بدگمانی و سوءظن است که آثار بدی چون تهمت و غیبت را در پی دارد و از دید علمای اخلاق به‌عنوان غیبت قلبی خوانده می‌شود.هر انسانی ممکن است به بیماری‌های اخلاقی متعددی مبتلا شود که روح او را از مسیر درست انسانی و الهی خارج کند. بدگمانی نسبت به دیگران یکی از بیماری‌های اخلاقی است؛ کسی که با سوء ظن با دیگران برخورد می‌کند و همواره در خصوصیات و اسرار مردم به جست‌وجو می‌پردازد گاهی هم رفتار‌های نامناسب دیگران، حس بدگمانی را در انسان پدید می‌آورد.
افرادی که سوء ظن دارند به همه بدبین‌اند و کار‌های آنان را بر اساس انگیزه‌های خصمانه و ریاکارانه تحلیل می‌کنند و به کسی اعتماد نمی‌کنند و هر حرف را به نوعی دشمنی دانسته و بر غرض ورزی حمل می‌کنند و هر کار را به بدترین شکل ممکن تفسیر و تحلیل می‌کنند.

اگر بخواهیم غیبت نکنیم باید سوء ظن نداشته باشیم و چنانچه بخواهیم گرفتار سوء ظن نشویم باید در امور مردم جست‌وجو نکنیم، زیرا سوء ظن و تجسس در امور یکدیگر تاثیر متقابل دارند. گاهی تجسس باعث سوء ظن و گاهی سوء ظن منشاء تجسس می‌شود. بنابراین باید از هر دو احتراز کرد.در روایات نیز از تجسس و سوء ظن نهی شده است. رسول خدا (ص) می‌فرماید: هر گاه به کسی بدگمان شدی آن را تصدیق مکن یعنی به صرف گمان چیزی را باور مدار. و در جایی دیگر می‌فرمایند: تحسس و تبحش نکنید و درصدد کشف عیوب مردم برنیایید و پشت به هم حسد و کینه نورزید و از یکدیگر روی برنگردانید و‌ای بندگان خدا با هم برادر باشید.

چرا به امام رضا(ع) عالم آل محمد می‌گویند؟

امام علی بن موسی الرضا در بین ائمه معصومین ملقب به " عالم آل محمد " است و ظهور این حقیقت در این امام همام بیشتر متجلی است. 
خبرگزاری حوزه به مناسبت سالروز شهادت آن حضرت در گفتگو با آیت الله میرزا محمد حسین احمدی فقیه یزدی به واکاوی مفهوم علم و حقیقت علم امام پرداخته است.
علم در نظام خلقت چه جایگاهی دارد ؟
در روایت مفصلی که از امیر المومنین(ع) رسیده است : عرش الهی چهار رکن دارد « إِنَّ الْعَرْشَ خَلَقَهُ اللَّهُ تَعَالَى مِنْ أَنْوَارٍ أَرْبَعَةٍ نُورٍ أَحْمَرَ مِنْهُ احْمَرَّتِ الْحُمْرَةُ وَ نُورٍ أَخْضَرَ مِنْهُ اخْضَرَّتِ الْخُضْرَةُ وَ نُورٍ أَصْفَرَ مِنْهُ اصْفَرَّتِ الصُّفْرَةُ وَ نُورٍ أَبْیَضَ مِنْهُ ابْیَضَّ الْبَیَاضُ وَ هُوَ الْعِلْمُ الَّذِی حَمَّلَهُ اللَّهُ الْحَمَلَةَ ....؛ کافی (ط - الإسلامیة)، ج‏1، ص: 129» - حق متعال عرش را از انوار چهارگانه قرمز ؛ سبز ؛ زرد ؛ سفید  خلق نمود و یک نور آن نور سفید است و این  نور نوری است که همه عالم وجود را گسترش می دهد و آن نور, نور علم است . خلقت عالم هم بر اساس علم و حکمت است و تا آدمی علت و حکمت حقایق آفرینش را دقیق شناسایی نکند بر علم و جهان آفرینش تسلط  پیدا نمی کند ؛ از جمله موجودات کتاب آفرینش, وجود انسان است که  تمام وجود او هم بر اساس علم است و در وجود نازنین ائمه(ع) نیز اصل علم است .
 
اینکه در روایات آمده است «نحن اسما الله الحسنی» به چه معناست ؟ رابطه علم امام و عصمت امام چگونه رابطه ای می باشد ؟ اینکه در روایات زیادی آمده است که نحن اسما الله ،  اسماء الله منطبق بر ائمه معصومین(ع) شده است و اصل در اسمای الهی «حقیقت العلم» است  یعنی آنچه در آفرینش و نظام وجود هست در وجود نازنین ائمه(ع) متجلی و منعکس شده است.

ویژگی‌های ازدواج پیامبر(ص) و خدیجه(س)

به گزارش شیعه آنلاین به نقل از ایسنا، ازدواج حضرت محمد(ص) با حضرت خدیجه(س) به دلیل ایمان و فداکاری آن بانوی بزرگوار و آینده دین اسلام بود که بهترین ثمره این پیوند وجود اطهر صدیقه کبری فاطمه زهرا(س) و بقای نسل آن حضرت از این طریق بود. دهم ربیع الاول مصادف با سالروز ازدواج رسول خدا حضرت محمدبن عبدالله(ص) و حضرت خدیجه(س) است. درست 25 بهار از عمر گرانبها و پربرکت پیامبر می‌گذشت که با بانوی چهل ساله‌ای به نام «خدیجه» که برترین بانوی روزگار خویش بود، پیمان زندگی مشترک را امضاء کرد و فصل جدیدی در زندگی‌اش آغاز شد.
در این گزارش با مروری کوتاه به جریان ازدواج آن دو بزرگوار که "پدر و مادر امت اسلامی" هستند سعی می‌کنیم بیشتر به ویژگی‌های این پیوند مقدس اشاره کنیم که می‌تواند برای جوانان جامعه امروز در انتخاب درست همسفران و همسران خود و ملاک قراردادن آنچه که زندگی را لذت بخش و سعادتمند قرار می‌دهد کمک و راهنمایی کند.

نگاهی به پیوند محمد امین و خدیجه کبری
ازدواج پیامبر با «خدیجه» شباهتی به ازدواج‌های شناخته شده نداشت، بلکه در نوع خود بی نظیر و دارای ویژگی‌هایی بود، چراکه این پیوند مبارک و مقدس نه ثمره زودگذر و دوستی بی پایه و اساس بود و نه برخاسته از انگیزه‌های مادی یا دیگر امور و اغراض و اهداف رایج که در ازدواج چهره‌های مشهور و سرشناس دنیا وجود دارد. و نیز هدف‌های سیاسی نیز در امضاء و تشکیل این زندگی مشترک و ساختار آن، نقشی نداشت.

هنگام تولد پیامبر اکرم (ص) چه معجزاتی رخ داد؟

هفدهم ربیع الاول سالروز ولادت یگانه آفتاب بشریت حضرت محمد (ص) است.ولادت آن حضرت همراه با معجزات و اتّفاقاتی است که نشان از رخ دادی بزرگ دارد.
پیامبر اکرم حضرت محمّد ـ صلی الله علیه و آله ـ در هفدهم ربیع الاول[1] و در سالی که اصحاب فیل برای خراب کردن کعبه معظّمه وارد مکّه شدند به دنیا آمد[2] .

از حضرت صادق ـ علیه السلام ـ روایت شده است که ابلیس به هفت آسمان می‌رفت و خبرهای سماویّه را می‌شنید، وقتی که حضرت عیسی ـ علیه السلام ـ متولّد شد او را از سه آسمان منع کردند و چون پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ متولّد شد او را از همة آسمانها منع کردند و شیاطین را با تیرهای شهاب از درهای آسمان راندند، پس قریش گفتند: حتماً وقت تمام شدن دنیا و آمدن قیامت است که اهل کتاب (یهود و نصاری) ذکر می‌کردند و ما شنیدیم، عمرو بن امیه که داناترین اهل جاهلیّت بود گفت: نگاه کنید به ستاره‌های معروف که مردم با آنها زمانهای زمستان و تابستان را می‌شناسند اگر یکی از آنها بیفتد، بدانید وقت آن است که همة خلایق هلاک شوند و اگر آنها به حال خود و ستاره‌های دیگر ظاهر شوند پس امر غریبی اتّفاق خواهد افتاد.[3]

چگونه حضرت عبدالعظیم به شهر ری آمدند‬

ابوالقاسم عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابیطالب (ع) از سادات حسنی و از بزرگان این خاندان و مورد احترام امامان عصر خود و از راویان موثق بوده است.
"عبدالله بن حسن بن زیدبن الامام حسن" از اصحاب امام جواد(ع) و از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) دومین اختر آسمان ولایت و امامت بود که در چهارم ربیع‌الثانی سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود. آن حضرت مردی متقی و پرهیزکار و از راویان و ثقات مورد اعتماد امام هادی(ع) بود و این نکته قابل توجه است که اخبار و روایات متعددی درباره اعتماد به ایشان از ائمه(ع) روایت شده است.

نگاهی به زندگی آن حضرت
حضرت عبدالعظیم(ع)، ۵ تن از امامان معصوم را زیارت کرده و از امامان بزرگواری چون حضرت رضا(ع)، حضرت هادی و حضرت جواد(ع) به طور مستقیم نقل حدیث نموده است.
وی در زمان امامت دهمین پیشوای شیعیان جهان، حضرت علی النقی(ع) به دستور و صلاحدید ایشان به سرزمین ایران مهاجرت کرد و عاقبت در ماه شوال سال ۲۵۰ هجری قمری به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

دلایل بد حجابی دختران در تهران

به گزارش شیعه آنلاین، رئیس مرکز مطالعات و پژوهش های وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد: نتایج تحقیقی که با عنوان "الگوی اکتشافی سبک های پوششی " در میان یکصد نفر از دختران و زنان تهران به عنوان جامعه آماری انجام شد نشان داد رضایتمندی از جنسیت نقشی تعیین کننده در پوشش بانوان دارد.
محمد تقی حسن زاده در گفتگو با مهر با بیان این مطلب گفت: همچنین نگرش به زندگی، نگرش به نظام سیاسی، نگرش به لباس و نگرش به استفاده از رسانه های گروهی خارجی در تعیین نوع و الگوی پوشش زنان و دختران نقش بسزایی ایفا می کند.به گفته تقی زاده، مجموع زنان و دختران بدحجاب در مقایسه با زنان و دختران با پوشش مناسب از نگرش های لذت طلبانه تر برخوردارند و عاقبت گرایی و رابطه با محرم و نامحرم در این گروه از زنان آسان تر از زنان باحجاب است.
وی با بیان اینکه جامعه آماری این تحقیق از زنان و دختران مناطق 20 گانه شهر تهران انتخاب شده اند، تصریح کرد: نتایج تحقیق نشان می دهد که زنان و دختران بدحجاب موافق با پوشش اسلامی نیستند و همواره از رسانه های خارجی، اینترنت و شبکه های ماهواره ای استفاده می کنند.
 
رئیس مرکز مطالعات و پژوهش های وزارت ورزش و جوانان درباره دلایل جامعه آماری برای  گرایش به بی حجابی توضیح داد: متغیرهای مختلفی همچون اختلال شخصیتی و تمایل به خودشیفتگی، دنباله رو بودن، توجه بیش از اندازه به رسانه های خارجی، گرایش اندک مذهبی از جمله دلایل گرایش آنها به سمت بی حجابی است.
به گفته حسن زاده، بررسی روابط بین انواع متغیرها با توجه به انواع پوشش زنان و دختران تهرانی در موقعیتهای مختلف نظیر خیابان و مراکز خرید، محل کار، اماکن رسمی، تفریح و مسافرت و نهایتاً مهمانی نشان داد که روابط بین متغیرها بسیار پیچیده است و از یک الگوی یکدست تبعیت نمی کند.

آیا دعا و توکل یک تلقین است؟

وقت دعا فکر می‌کنم، خدا همه چیز را آفریده و به خودمان واگذار کرده است و دعا یا توکل تلقیناتی است برای فریب خودمان؟ آیا این گمان خطا خودش یک تلقین کاذب نیست؟ به کدام یا به چه استدلال عقلانی و منطقی‌ای مبتنی و متکی است؟
اگر کسی اعتقادی به خدا نداشته باشد، نباید اصلاً در خصوص توکل، توسل، دعا و ... که به خدا و فعل خدا و چگونگی ارتباط انسان با خدا بر می‌گردد، تفحص و بحث کند، چرا که اصل را قبول ندارد تا فرع متعلق به آن را قبول داشته باشد یا مورد تفکر و بحث قرار دهد و باید تحقیق و تفکر خود را از نقطه‌ی دیگری آغاز نماید. اما اگر کسی خدا را قبول داشته باشد، با شناختی که از خالق علیم، حکیم و قادر دارد، می‌فهمد که آفریدن جهان و رها کردن آن، کاری عبث و غیر حکیمانه است و چنین کارهایی از خدا صادر نمی‌گردد و او منزه (سبحان) از این نقص‌ها می‌باشد. لذا هم خلق کرده و هم ربوبیّت می‌نماید. چنان چه فرمود:

مژده به زائران نوروزی حضرت اباعبدالله (ع)

جنایت هایی که بنی امیه، بنی عباس و برخی دیگر شخصیت های دوران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر سر اهل بیت پیامبر و ائمه آورده اند، بر هیچ کسی پوشیده نیست و هر جویای حقی با نگاهی سطحی و گذرا به کتب تاریخی شیعه و سنی می تواند از واقعیت و جزئیات این جنایت ها اطلاع یابد.
اما ناگفته نماند که در طول تاریخ و حتی دوران معاصر، در میان اهل سنت افرادی بوده اند که به اهل بیت و ائمه علیهم السلام و به ویژه سید و سالار شهیدان، أبا عبدالله الحسین علیه السلام علاقه داشته اند.
نمونه ای از این افراد، شیخ «محمد طائی» از شیوخ اهل سنت عراق است. او که در کشور فنلاند اقامت دارد، چند سالی است که در أیام محرم الحرام برای امام حسین علیه السلام مجلس عزاداری بر پا می کند و خودش نیز در مجلسش به سخنرانی در مورد فضائل و مظلومیت امام حسین علیه السلام و یارانش و جنایت های دشمنان اهل بیت علیهم السلام، می پردازد.

شیخ «احمد الکبیسی» از چهره های اهل سنت عراق که چند سالی است در کشور امارات متحده عربی اقامت دارد، نیز سال گذشته در یک برنامه زنده تلویزیونی، «معاویه بن ابی سفیان» را به شدت مورد حمله و انتقاد قرار داد.
این چهره سرشناس سنی مذهب در ادامه افزود: انسان مسلمان نمی تواند به طور همزمان هم «معاویه بن ابی سفیان» را دوست داشته باشد و هم «علی بن ابی طالب» زیرا نمی شود در یک زمان مدافع قاتل و مقتول بود. «معاویه بن ابی سفیان» فردی "مرتد" و خارج شده از اسلام بود و مدافعان او "ناصبی" هستند، بر همین اساس این پرسش مطرح می شود که چگونه انسان مسلمان می تواند در یک زمان هم مدافع اهل بیت پیامبر باشد و هم مدافع دشمنان اهل بیت؟