لطیفه ها

محدثى با یک مسیحى در کشتى نشسته بودند، آن مسیحى از شیشه اى که همراهش بود شربتى ریخته و خورد، سپس شربتى را ریخته و به آن محدث داد، محدث هم از آن شیشه شربت تناول کرد، آن شخص ‍ مسیحى به او گفت : این که به تو دادم خوردى خمر و شراب بود محدث به او گفت : از کجا فهمیدى خمر است ؟ مسیحى گفت : چون غلام من آن را از یک یهودى خرید، محدث با عجله و شتاب بقیه آن را هم خورد، و به آن مسیحى گفت : من از تو احمق تر ندیدم ، چون ما اصحاب حدیث در روایاتى مثل حدیث سفیان بن عیینة و سعیدبن جبیر تاءمل مى کنیم ، حالا بیاییم قول یک مسیحى را از یهودى را تصدیق کنیم ؟ به خدا قسم آن را نخوردم جز براى ضعف اسناد و سندهاى روایت .

لطیفه
یک گبرى مسلمان شد، پس روزه گرفتن براى او خیلى سنگین بود داخل سرداب منزلش شد و روزه خود را افطار کرد و مشغول غذا خوردن شد، فرزندش که صداى او را حس کرد گفت : کیست ؟ پدرش در جواب گفت : پدر بد بخت تو است که دارد نان خودش را مى خورد و از مردم مى ترسد.
لطیفه
شخصى گفت : دیدم موذن را که اذان خود را ترک کرده و با سرعت مى دود به او گفتم کجا با این سرعت مى دوى ؟ در جواب گفت : مى خواهم بدانم که صداى اذانم تا کجا مى رسد.
لطیفه
زنى به پیش معلم آمده از فرزندش شکایت کرد معلم رو به پسر کرده و گفت : اگر دست از کارهایت بر ندارى با مادرت چنین و چنان خواهم کرد! زن به معلم گفت : اى معلم ؛ این بچه است و حرف تو را نمى فهمد، هر کار خواستى با من بکنى در جلو چشم او بکن شاید او با چشم خود ببیند و توبه کند.

لطیفه

روباهى در هنگام سحر به کنار درختى رفت ، دید بالاى درخت خروسى اذان مى گوید، روباه به او رو کرده ، گفت : آیا پایین نمى آیى تا با هم نماز جماعت بخوانیم ؟ خروس گفت : امام جماعت در زیر درخت خوابیده است ، او را بیدار کن تا با هم نماز جماعت بخوانیم ، روباه نظر کرد سگ را دید پا به فرار گذاشت خروس به او گفت : آیا نمى آیى با هم نماز جماعت بخوانیم ، روباه گفت : مى روم تجدید وضو کنم و بزودى بر مى گردم .
لطیفه
از طرف خلیفه اعلام شد که هر که چهار تخم دارد او را دستگیر نموده بیاورید، روباه پا به فرار گذاشت رفیقش او را دیده گفت : با تو کارى ندارند برگرد، روباه گفت : مى ترسم اول تخمها را بکشند و بعد بشمارند.
لطیفه
عربى بیابانى کیسه اى پر از پول را دزدید، سپس داخل مسجد شد که نماز جماعت بخواند و اسم او موسى بود، امام جماعت این آیه را در نماز خواند: و ما تلک بیمینک یا موسى یعنى اى موسى در دستت چیست ؟ موسى که اقتداء کرده بود نمازش را شکست را جلوى او انداخته و گفت : به خدا قسم که تو ساحر و جادوگرى .

حکایت عجیب !!

شیخ بهائى در کشکول نقل کرده : که در بعضى از تواریخ معتبر دیدم که نوشته شده بود جماعتى بر حجاج خروج کردند، حجاج با آنها به جنگ برخاست و امیرشان را اسیر کرد و آن امیر عابد و شجاع بود حجاج دستور داد دستهاى او را از منکب جدا کنند، و نیز پاهاى او را ببرند دستها و پاهاى او را قطع نموده و او در خون خود غوطه ور بود، و هنگامى که صبح شد آواز سرداد که برایم آب بیاورید مى خواهم غسل کنم زیرا من دیشب جنب شده ام و این خیلى عجیب است که شخصى را که دست و پایش را قطع کرده اند در خواب محتلم شود.

همنشینى با سه کس دل را مى میراند

و قال على (ع ) ثلاثة مجالستهم یمیت القلب ، مجالسة الاراذل ، و الحدیث مع النساء، و مجالسة الاغنیاء.
از حضرت على علیه السلام روایت شده است که فرمود: با سه کس ‍ مجالست و همنشینى دل را مى میراند، همنشینى با اراذل و افراد فرومایه ، و سخن با زنان ، و نشست و برخاست با ثروتمندان .

راه رفتن با سرعت بهاء مؤ من است

 و فى الخصال عن الصادق علیه السلام قال : سرعة المشى بهاء المؤ من .
در کتاب خصال از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود: تند راه رفتن بهاء و ارزش مؤ من است .
 و فیه عن ابى جعفر علیه السلام قال : اذا احب الله عبدا نظر الیه ، فاذا نظر الیه ، اتحفه من ثلاث بواحدة ، اما صداع ، اما حمى ، و اما رمد.
باز در کتاب خصال از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود: وقتى خداوند بنده اى را دوست بدارد به او نظر مى کند پس وقتى به او نظر کرد یکى از سه چیز را به او هدیه مى دهد، یا سر درد و یا تب و یا چشم درد
فى الخصال عن النبى صلى الله علیه و آله قال : ثلثة ان لم تظلمهم ظلموک السفلة ، و زوجک ، و خادمک .
یعنى سه دسته اند که اگر به آنها ستم نکنى به تو ستم کنند، 1- افراد پست 2- همسرت 3- خدمتکارت.

در سه جا دروغ خوب است

خصال : عن على علیه السلام قال : قال رسول الله صلى الله علیه و آله : ثلاث یحسن فیهن الکذب ، المکیدة فى الحراب ، و عدتک زوجتک و الاصلاح بین الناس ، و قال : ثلاثة یقبح فیهن الصدق ، النمیمة ، و اخبارک الرجل عن اهله بما یکرهه ، و تکذیب الرجل عن الخبر. 

از على علیه السلام نقل شده است که فرمود: رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: در سه مورد دروغ خوب و پسندیده است ، مکرر حیله در جنگ ، وعده به زوجه ، و اصلاح و آشتى دادن میان مردم . و در سه مورد راست گفتن زشت است : سخن چینى ، خبرى که اهل و عیال تو را ناراحت کند، و باید تکذیب کند کسى را که خبر بدى را (براى همسرش ) آورده باشد.

به این روایات دقت کنید؟!

روى فى الکافى عن بعض اصحبابنا، قال : قال ابوعبدالله ، اصبروه على الدنیا، فانما هى ساعة ، فما مضى منه لاتجد الما و لاسرورا، و ما لم تجى فلاتدرى ما هو؟ و انما هى ساعتک التى انت فیها، على طاعة الله و اصبر فیها عن معصیة الله
مرحوم کلینى (ره ) از بعضى از اصحاب ما روایت کرده که گفت : حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: بر (سختیهاى ) دنیا صبر کنید، زیرا دنیا ساعتى بیش نیست ، زیرا آنچه که گذشت (دیگر) درد و رنج و سرور و خوشیش را نمى یابى ، و آنچه که نیامده است پس تو نمى دانى آن چیست و فقط دنیاى تو آن لحظه اى است که در آن هستى ، پس صبر کن در آن بر اطاعت خدا و روگردان از معصیت خدا. و فى الفقیه قال : قال على علیه السلام : ما من یوم یمر على ابن آدم الاقال له ذلک الیوم ، انا یوم جدید، و انا علیک شهید و قل فى خیرا او اعمل فى خیرا، فانک لن ترابى بعدها ابدا. در کتاب من لایحضره الفقیه آمده است که على علیه السلام فرمود: هیچ روزى نمى گذرد بر فرزند آدم ، جز اینکه آن روز به او مى گوید: من روز جدید هستم ، و من بر تو شاهد و گواه هستم ، و در من حرف خوب بزن ، یا کار خیر انجام بده زیرا تو پس از من مرا هرگز نخواهى دید.

مرد زشت روى

محمد ابن ابراهیم موصلى گوید: در بعضى از سفرهایمان به محله اى از محله هاى عربها رسیدیم ، پس مرد زشت روى و لوچى را دیدیم که داراى ریش بلند و سفیدى بود کنیزک زیبا روى و سفیدى که مانند ماه شب چهارده مى درخشید را دیدیم که براى او مى زند و مى رقصد ما او را از زدن منع کردیم و گفتیم مانند همچون توئى براى این پیرمرد زشت روى میزنى ؟ گفت کارى نداشته باشید، او حسنه اى بجاى آورده و من گناهى کرده ام خدا مرا براى کار ثواب او قرار داده و او را براى عقاب من

عمرهاى بعضى از پیامبران به سالهاى شمسى

آدم 930 سال ، حوا 937، شیث 712، ادریس که به آسمان رفت 350 سال ، نوح 950، هود 800 سال ، صالح 136 سال ، حضرت ابراهیم 175 سال ، اسماعیل 137، اسحق 180 سال ، حضرت یعقوب 147، یوسف 110 سال ، موسى 120 سال ، هارون 117 سال ، سلیمان 52 سال ، حضرت داود 100 سال ، حضرت زکریا گفته اند 97 سال .
 

لطیفه

گویند ابن الجصاص روزى با وزیر به طرف دجله رهسپار شدند و ابن الجصاص با وزیر سوار بر مرکب و موکب عظیم شد و وزیر او را زیاد استهزاء و مسخره مى کرد و در دست ابن الجصاص سیبى بود او خواست سیب را به وزیر دهد و در دجله تف بیندازد، اشتباه نموده تف را در صورت وزیر انداخته و سیب را در دجله .
لطیفه
نقل است که شخصى زنى داشت حور نام او به جهاد رفت ، و بعد از آن که دید جمعى شهید شدند، آن شخص فرار کرد، دیگرى او را دید، گفت اى فلانى از جهاد فرار مى کنى و حال آنکه اگر کشته شوى به وصال حورالعین مى رسى ! آن شخص گفت : اى نادان حور را که خودم دارم آیا براى یک عین خود را به کشتن بدهم .