عبداللّه بن عباس روایت کند از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله که فرمودند جبرئیل گفت : یا رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله بدان خدایى که تو را براستى به خلق فرستاد اگر کسى را فرزند نباشد این دعا را بنویسد و بشوید و بخورد از آب آن حق تعالى اولاد صالح به او کرامت فرماید و هر که درد اندام باشد و بلغم و ناسور یا درد و بوى بد دهان و زکام و درد قولنج و درد سر و زهر مار و عقرب ، این دعا او را نگاه دارد و به مراد خود برسد (ان شاء اللّه ).
ادامه مطلب ...ابن عباس گوید: روزى نزد امیرالمومنین على علیه السلام نشسته بودم . شخصى آمد رنگ چهره اش زرد و بیمارگونه بود. از آن حضرت طلب دعایى نمود. آن جناب فرمودند: بیاموزم تو را حرزى که آن را جبرئیل علیه السلام براى رسول خدا صلى اللّه علیه و آله آموخت در بیمارى امام حسین علیه السلام :
اِلهى کُلَّما اَنْعَمْتَ عَلَىَّ نِعْمَةً قَلَّ لَکَ عِنْدَها شُکْرى وَ کُلَّمَا ابْتَلَیْتَنى بِبَلِیَّةٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَها صَبْرى فیامَنْ قَلَّ شُکْرى عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ یَحْرِمْنى وَ یا مَنْ قَلَّ صَبْرى عِنْدَ بَلاَّئِهِ فَلَمْ یَخْذُلنى وَ ی ا مَنْ رَ انى عَلَى الْمَع اصى فَلَمْ یَفْضَحْنى وَ یا مَنْ رَ انى عَلَى الْخَطایا فَلَمْ یُعاقِبْنى عَلَیْها صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى ذَنْبى وَ اشْفِنى مِنْ مَرَضى اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ
ابن عباس گوید: بعد از یک سال آن مرد را دیدم به حال آمده و رنگش سرخ گشته ، گوید نخواندم با این حرز احدى را مگر نتیجه گرفتم .
حضرت امام رضا علیه السلام شخصى را دیدند که صرعش گرفته است قرح آبى طلبیدند و سوره حمد و قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق را بر آب خواندند و بر سر و روى و صورت او پاشیدند به هوش آمد.
حضرت زهرا سلام اللّه علیه فرمودند: دعایى که پدرم به من تعلیم نمودند و اى سلمان اگر خواهى در دنیا به مرض تب گرفتار نشوى بر این دعا مواظبت نما.
بسم اللّه الرحمن الرحیم
بِسْمِ اللّهِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورِ النُّورِ بِسْمِ اللّهِ نُورٌ عَلى نُورٍ بِسْمِ اللّهِ الَّذى هُوَ مُدَبِّرُ الاُْمُورِ بِسْمِ اللّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَْالنُّورِ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ وَاَنْزَلَ النُّورَ عَلىَ الطُّورِ فى کِتابٍ مَسْطُورٍ فى رَقٍّ مَنْشُورٍ بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ عَلى نَبِی مَحْبُورٍ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى هُوَ بِالْعِزِّ مَذْکُورٌ وَبِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ وَعَلَى السَّرّاَّءِ وَالضَّرّاَّءِ مَشْکُورٌ وَصَلَّى اللّهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ
در امالى شیخ مفید از ابن قولویه با سند معتبر از حضرت صادق علیه السلام که پدر محمد جعقى در خدمت آن حضرت از چشم درد شکایت کرد آن حضرت فرمود: آیا تعلیم کنم تو را دعایى که کفایت نماید به مهمات دنیوى و اخروى و مرض چشم تو. عرض کرد: بلى یابن رسول اللّه . فرمود: بگو بعد از نماز صبح و نماز مغرب .
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَنْ تُصَلِىَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَ النُّورَ فى بَصَرى وَالْبَصیرَةَ فى دینىَالْیَقینَ فى قَلْبى وَالاِْ خْلاصَ فى عَمَلى وَالسَّلامَةَ فى نَفْسى وَالسَّعَةَ فى رِزْقى وَالشُکْرَ لَکَ اَبَدا ما اَبْقَیْتَنى و صلى اللّه على سیدنا محمد النبى
و آله و سلم تسلیما.
با حذف اسناد از سرور زنان ، فاطمه ، دختر سرور پیامبران - که درودهاى خداوند بر او و بر پدر بزرگوار و شوى گرامى و پسران اوصیاء او باد! - نقل مى کنم که وى از پدر بزرگوارش حضرت محمّد (ص ) پرسید اى پدر جان ! سزاى هر مرد و زنى که نماز را سبک بشمارد، چیست ؟ فرمود: اى فاطمه ، هر کس چه مرد باشد و چه زن ، نمازش را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده مصیبت گرفتار مى نماید: شش چیز در دار دنیا، و سه چیز هنگام مرگ ، و سه چیز در قبرش ، و سه چیز در قیامت هنگام بیرون آمدن از قبر.
امّا مصیبتهایى که در دار دنیا بدان مبتلا مى گردد:
نخست اینکه : خداوند، خیر و برکت را از عمر او برمى دارد.
دوّم اینکه : خداوند، خیر و برکت را از روزى اش برمى دارد.
سوّم اینکه : خداوند - عزّوجلّ - نشانه صالحان را از چهره او محو مى فرماید.
چهارم اینکه : در برابر اعمالى که انجام داده اجر و پاداش به او داده نمى شود.
پنجم اینکه : دعاى او به سوى آسمان بالا نمى رود و مستجاب نمى گردد.
ششم اینکه : هیچ بهره اى در دعاى بندگان شایسته خدا نداشته و مشمول دعاى آنان نخواهد بود.
و امّا مصائبى که هنگام مرگ به او مى رسد:
نخست اینکه : با حالت خوارى و زبونى جان مى دهد.
دوّم اینکه : گرسنه مى میرد.
سوّم اینکه : تشنه جان مى سپارد، به گونه اى که اگر آب تمام رودخانه هاى دنیا را به او بدهند، سیراب نگشته و تشنگى اش برطرف نخواهد شد.
و امّا مصیبتهایى که در قبرش بدان گرفتار مى گردد:
اوّل اینکه : خداوند فرشته اى را بر او مى گمارد تا او را در قبر نگران و پریشان نموده و از جایش برکَنَد.
دوّم اینکه : خداوند گور را بر او تنگ مى گرداند.
سوّم اینکه : قبرش تاریک مى شود.
و امّا مصائبى که در روز قیامت ، هنگام بیرون آمدن از قبر، بدان مبتلا مى شود:
نخست اینکه : خداوند فرشته اى را بر او مى گمارد تا در حالى که مردم به او مى نگرند، او را به رو بر زمین بِکَشَد.
دوّم اینکه : سخت از او حساب مى کشند.
سوّم اینکه : خداوند هرگز نظر [رحمت ] به او ننموده و [از بدیها] پاکیزه اش نمى گرداند، و براى او عذاب دردناکى خواهد بود.
این مطالب چندین فایده از فواید دعا را دربردارد:
نخست اینکه دعا، محبوبترین اعمال در نزد خداوند - جلّ جلاله - است . چنانکه در روایتى آمده که امام صادق (ع ) به نقل از پدر بزرگوارش فرمود که علىّ(ع ) فرمود: محبوبترین اعمال نزد خداوند سبحان در روى زمین ، دعا، و برترین عبادت ، عفّت و پاکدامنى است .
دوّم اینکه : دعا، انسان را از گزند دشمنان و مخالفان رهایى بخشیده ، و درهاى روزى را به روى او مى گشاید.
چنانکه روایت شده امام جعفر صادق (ع ) به نقل از پدر بزرگوارش فرمود که رسول اللّه (ص ) فرمود: آیا شما را راهنمایى ننمایم بر جنگ افزارى که شما را از دشمنانتان نجات داده و روزى هایتان را افزون گرداند؟ عرض کردند: بله . فرمود: شب و روز پروردگارتان را بخوانید، زیرا براستى که دعا، سلاح و جنگ افزار مؤ منان است .
و در حدیث دیگر از امام صادق (ع ) آمده است که : دعا از جنگ افزار آهنین نافذتر است .
سوّم اینکه : دعا، ستون دین ، و نور آسمانها و زمینهاست .
چنانکه از امام صادق ، جعفر بن محمّد از پدربزرگوارش (علیهماالسلام ) نقل شده که رسول خدا(ص ) فرمود: دعا، سلاح مؤمنین و ستون دین ، و علّتِ روشنایى آسمانها و زمین است .
چهارم اینکه : دعا، از وقوع امورى که تقدیر شده و یا نشده جلوگیرى مى کند.
چنانکه عمر بن یزید نقل مى کند که از حضرت ابى ابراهیم امام کاظم (ع ) شنیدم که مى فرمود: براستى که دعا از وقوع امورى که تقدیر شده و یا نشده جلوگیرى مى کند.
وى مى گوید: عرض کردم : فدایت شوم ، امور مقدّر معلوم است مقصود از امور غیر مقدّر چیست ؟ فرمود: خداوند جلوگیرى مى کند تا اینکه مقدّر نشود.
در کتاب خزینة الجواهر نقل شده که عبداللّه بن ابى که یکى از روساى یهود بود غذاى مسمومى را به حضرت رسول اکرم صلى اللّه علیه و آله و امیرالمومنین علیه السلام خورانید ولى امیرالمومنین على علیه السلام قبل از خوردن این دعا را خواند و به برکت آن مسموم نشدند.
بسم اللّه الشافى بسم اللّه الکافى بسم اللّه المعافى لا بضر مع اسمه شى ء و لا داء فى الارض و لا فى السماء و هو السمیع العلیم .
سید بن طاووس رحمة اللّه در مهج الدعوات نقل کرده از سعید بن ابى الفتح قمى که در داسط ساکن بود گفت : مرا مرضى عظیم بود که طبیبان از علاج آن عاجز بودند به این دعا عمل کرده شفا یافتم .
از حضرت امام صادق علیه السلام مروى است که پیغمبر صلى اللّه علیه و آله فرمود: هر که را مرضى باشد بعد از نماز صبح چهل بار بگوید و دست بر آنجا که علت باشد بمالد از آن صحت یابد.
بسم اللّه الرحمن الرحیم
الحمدللّه رب العالمین حسبنا اللّه و نعم الوکیل تبارک اللّه احسن الخالقین و لا حول و لا قوه الا باللّه العلى العظیم .
در زبده الدعوات روایت کرده است که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله به خانه حضرت فاطمه سلام اللّه علیه آمد. امام حسن را بیمار یافت و این منظره بر آن حضرت خیلى گران آمد. جبرئیل نازل شد و گفت : یا محمد تعلیم کنم تو را دعایى که با آن فرزندت از ناخوشى خلاص گردد چون بخواند.
اللهم لا اله الا انت العلى العظیم ذو السلطان القدیم و المن العظیم و الوجه الکریم لا اله الا انت العلى العظیم ولى الکلمات التامات و الدعوات المستجابات خل ما اصبح (بفلان )
پس حضرت رسول این دعا را خواند و دست خود را بر پیشانى امام حسن علیه السلام مالید و شفا یافت .