
برای اعیاد شعبانیه، میشود پلاکارد زد، چراغانی کرد، طاق نصرت بست، شیرینی و شکلات و شیرکاکائو پخش کرد، مداحی کرد یا مداحی و مولودی شنید، ویژهنامه منتشر کرد، جنگ شادی و فیلمهای کمدی کلاسیک در تلویزیون نشان داد و خیلی کارهای دیگر!
اما گاهی یک رجوع، ورق زدن چند کتاب تاریخی و سیره و سنت، زیر و رو کردن چند سایت و بالاخره پیدا کردن یک جواب به یک سوال، آن هم در میانه عید امام حسین علیه السلام یک طور دیگری است. انگار آن جرقه شعفآلود از پیدا کردن یک جواب، به اندازه همه آن چراغانیها و پلاکاردها خوشحالت میکند. جواب این است: برخلاف بسیاری از مردم آن زمان که صرفا از بیتالمال سهم میگرفتند، امام حسین علیه السلام و البته همه ائمهاطهارعلیه السلام به معنی دقیق کلمه شغل داشتند و از سهمیه ماهانه بیتالمال امرار معاش نمیکردند.
امام حسین بن علی علیه السلام، سیدالشهدا علیه السلام کشاورز بود، مانند پدرش علی علیه السلام، البته یک کشاورز ثروتمند که خودش عرق هم میریخت و شخم میزد و میکاشت و میبخشید و از این ثروت در راه هدایت خلق استفاده میکرد. به طور مشخص امام حسین علیه السلام متولی باغهای موقوفه حضرت امیرالمومنین علیه السلام در کوفه و مدینه بود و جالب اینکه متن وقفنامه امام علی علیه السلام به حسنین علیه السلام در نهجالبلاغه آمده است.
و نکته جالب اینکه تا امام صادق علیه السلام ائمهاطهار علیه السلام همه
بر همین سنت کشاورزی بودهاند اما امام صادق علیه السلام علاوه بر کشاورزی،
تجارت هم میکردند و همین نمایانگر ارزش والای کار و فعالیت و تولید
سودمند در مکتب اهل بیت علیه السلام است.
خیلی خلاصه و خودمانی باید گفت میلاد امام حسین علیه السلام به همان اندازه
که میتواند روز پاسدار باشد ـ که هست، چرا که حسین علیه السلام سالار همه
پاسداران مرزهای حق و حقیقت است ـ میتواند روز کشاورز هم باشد؛ روزی که
مدتهاست از تقویم و خاطره و حتی رسانههای ما فراموش شده است.
سلام همسنگرگرامی وعزیز
باپست به مناسبت سالگردشهادت برادرم شهیدسیدحمیدمدنی بروزیم به ماسربزنید وفاتحه ای لطف فرمایید
اللًّهُـ‗__‗ـمَ صَّـ‗__‗ـلِ عَـ‗__‗ـلَى مُحَمَّـ‗__‗ـدٍ وَ آلِ مُحَمَّـ‗__‗ـَد
و عَجِّـ‗__‗ـلّ فَّرَجَهُـ‗__‗ـم.