گویى بال در آوردم
مقام معظم رهبرى درباره ى چگونگى رفتن به جبهه ها و وضعیت روزهاى اولیه جنگ ، مى فرماید:
اول جنگ ، وقتى که هفت ، هشت ده روزى گذشت ، دیدم که هر چه خبر مى آید، یاءس آور است ... البته ، من نماینده امام در شوراى عالى دفاع و سخنگوى آن شورا بودم . دیدم که از من کارى بر نمى آید، دلم هم مى جوشد و اصلا نمى توانم صبر کنم .
با دغدغه کامل ، خدمت امام رفتم ... همیشه امام به ما مى گفتند که خودتان را حفظ کنید و از خودتان مراقبت نمایید... من به امام گفتم ، خواهش مى کنم اجازه بدهید، من به اهواز و یا دزفول بروم ؛ شاید کارى بتوانم بکنم . بلافاصله گفتند که شما بروید. من به قدرى خوشحال شدم ، که گویى بال در آوردم .
مرحوم چمران هم در آن جا نشسته بود. گفت ، پس به من اجازه بدهید، تا به جبهه بروم . ایشان گفتند، شما هم بروید...
یک روز عصر، با مرحوم چمران راه افتادیم . اوایل شب به اهواز رسیدیم ... همان شب اول که رفتیم ، گروه کوچکى درست شد. قرار شد که اینها بروند، آر. پى . جى و تفنگ بردارند و به داخل صفوف دشمن ، شبیخون بزنند... ما هر شب ، همین عملیات را مى رفتیم بعد از سه چهار شب ، یک روز دیدم سرهنگى که مرد نسبتا مسنى هم بود پیش من آمد و نامه یى را داد و گفت ، من خواهش مى کنم به این نامه توجه کنید.
من ته دلم سوء ظن پیدا کردم و گفتم که این فرد لابد آمده بگوید، مثلا به من مرخصى بدهید، یک مقدار لجم هم گرفت و با خود گفتم که حالا در این اوضاع و احوال ، این چه نامه یى است . نامه را باز کردم ، دیدم نوشته ، شما که شبها به عملیات مى روید، یک شب هم دست من را بگیرید و با خودتان ببرید!من با دیدن آن نامه ، منقلب شدم ... حضور یک روحانى ، این قدر مؤ ثر است . هیچ عاملى ، به قدر یک روحانى نمى تواند این دلها را پر از شور و شوق بکند. (106) این 8 سال دوره دفاع مقدس ، شامل هزاران هزار حادثه است ، من مى خواهم این را از جامعه فرهنگى و هنرى کشور مطالعه کنم که از این هزاران هزار حادثه ، لا اقل یک فهرست تهیه کنند، بنشینند فکر کنند، و در این حوادث جنگ دقت نظر هنرمندانه به خرج دهند، یک فهرست از این حوادث به وجود بیاورند و ببینند که چقدر از این فهرست را ما پر کرده ایم . اگر این کار صورت بگیرد، خواهیم فهمید که ما یک هزارم آنچه را که درباره این جنگ مى باید تبیین کرد و مى توان تبیین و موشکافى کرد، هنوز بیان نکرده ایم !
گردآور: قفسه
