طلاق، به خاطر فارسی وان !؟

اغلب ما می دانیم که طبق آمارهای رسمی و غیر رسمی، به طور تقریبی نیمی از مردم ایران برنامه های این شبکه را دنبال می کنند. سوال اینجاست که چرا طی مدت زمانی که این شبکه شروع به فعالیت کرده،هیچ نهادی در جامعه ما نتوانسته در مقابل هجمه آن بایستد تا اینکه کار به جایی رسد که طبق یک آمار رسمی 15درصد از طلاق های جامعه ما در اثر برنامه های این شبکه باشد؟
تقریبا همزمان با ماه مبارک رمضان سال 88 بود که زمزمه های آغاز به کار شبکه ماهواره ای جدید، افکار عمومی را آماده تماشای برنامه هایی ساخت که امکان پخش 24ساعته  سریال هایی با زبان فارسی را برای مخاطبان فراهم کرده بود. این موضوع شرایطی را برای مخاطبان فارسی زبان فراهم کرد که دیگر حتی زحمت خواندن زیر نویس فارسی را هم نداشته باشند.
از زمان شروع پخش برنامه ها و سریالهای این شبکه، بحث و گفتگوهای بسیاری در رابطه با این شبکه،هویت و نقش آن وجود داشت. بسیاری از رسانه های جمعی داخلی از جمله روزنامه ها،مجلات،سایت ها و خبرگزاریهای رادیو و تلویزیون، بارها به بررسی عملکرد و ماهیت این شبکه پرداختند. در این زمینه تبیان نیز بی نصیب نبود و مطالب بسیاری در این رابطه در اختیار مخاطبان قرار داد.
در مرداد ماه 1389مطلبی در سایت تبیان نوشته شد مبنی بر اینکه شبکه فارسی وان در بازه زمانی یک دهه،تاثیرات بسیاری بر خانواده های ایرانی بر جای خواهد گذاشت. در این مقاله برنامه های این شبکه مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به محتوای این برنامه ها و تاثیرات رسانه ای همچون تلویزیون بر اذهان مردم، به لحاظ علمی اینطور نتیجه گیری شد که برنامه های این شبکه در جهت ایجاد تزلزل در نهاد خانواده طراحی شده است.
در تاریخ 7 خرداد ماه 1390 مطلبی با این عنوان در خبرگزاری تابناک دیده شد: فارسی وان عامل 15 درصد از طلاقها.

جالب است بدانید انچه در ذیل این خبر آمده به نقل از ایسنا اینطور نوشته شده که:

مجید ابهری مدیرکل آسیبهای اجتماعی قوه ‌قضاییه وجود یک‌هزار و 400 شبکه ماهواره‌یی فارسی زبان را نشان از گستردگی سرمایه‌گذاری دشمن جنگ نرم علیه ایران دانست و گفت: متاسفانه در بررسی‌های به‌عمل آمده، مشخص شده است که 15 درصد از طلاقهای صورت گرفته، متاثر از برنامه‌های شبکه Farsi 1 است، چرا که در پشت پرده، این شبکه توسط صهیونیست‌ها هدایت و اداره می‌شود.
پس  بهتر است بدانیم که درد امروز جامعه و خصوصا جوانان ما،؛تزلزل اعتقادات،هویت و شخصیت است و وقتی ریشه تفکرات دچار سستی شود،چندان بعید نیست که هجمه ای همچون فارسی وان با وجود انواع کاستی ها و نواقص هنری و محتوایی،بتواند بنیان خانواده ایرانی را دچار فروپاشی کند.
انچه از خواندن این عبارات در ذهن ایجاد می شود سرشار از هزاران اگر و اما است و هزاران سوال بی پاسخ که شاید هرگز به جواب آنها دست پیدا نکنیم. مسلما توضیحات مفصل و طویلی در پس این عبارات وجود دارند که هر یک مجالی طولانی طلب می کنند اما بیان دردی فرهنگی و آسیبی خانمان سوز،تنها در چند سطر هرگز نمی تواند گویای تنها بخشی از این ماجرای غم انگیز باشد.  چه بسا اینطور بیان کردن این نوع مطالب موجب بروز شبهات بسیاری در اذهان عمومی جامعه  شود و به گونه ای در جهت تقویت این باور است که این عادت ما ایرانیان است که همیشه برای توجیه مسائل و مشکلاتمان به دنبال یک مقصر باشیم.

نکته بعدی اشاره به این مطلب است که آیا واقعا باورها و اعتقادات مردم جامعه ما تا این حد دچار نزول شده که یک شبکه ماهواره ای با پخش سریالهای اغلب بی محتوا و افواهی، بتواند به فروپاشی کانون خانواده،ان هم به این سرعت، بیانجامد؟؟
انزمان که از اهمیت نهاد خانواده سخن گفتیم باور نمی کردیم که در مدت زمانی کمتر از 3 سال، فارسی وان بتواند اثراتی محسوس بر جامعه ایرانی بگذارد.
فارسی وان نهاد خانواده را هدف گرفت چرا که می دانست تغییر در ساختار خانواده،جایگاهها و وظایف اعضای خانواده است که منجر به تغییر در سایر ارکان اجتماعی می شود.
آنچه فارسی وان نمایش می دهد چیزی نیست جز نمایش خانواده های بی سامان و لجام گسیخته،  خیانت خانوادگی ، عادی جلوه دادن رابطه خارج از ازدواج، هویت زدایی از مفهوم خانواده، عادی جلوه دادن سقط جنین برای دختران، تعصب زدایی از کانون خانواده و ترویج بی تفاوتی نسبت به حریم خانواده، ترویج مفهوم زندگی با دیگران به جای ازدواج، ترویج فمینیسم، مخدوش کردن رابطه فرزندان در خانواده، ترویج خشونت و...

اما بزرگترین تاسف مربوط به این است که چه چیز موجب می شود تا مردم جامعه ما در سنین و اقشار مختلف اجتماعی،فرصت ارزشمند و اوقات فراغت خویش را به تماشای چنین مضامینی سپری کنند و این شبکه بتواند تا این حد بر افکار و اعمالشان تاثیر گذار باشد؟!
روی دیگر سکه این است که واقعا چه اتفاقی برای ما،فرهنگ ما و جامعه ما رخ داده است؟به کدامین جهت با این سرعت در حال حرکت هستیم؟آیا هنوز وقت آن نرسیده که فکری به حال اوضاع و احوالمان کنیم؟
در برهه ای از زمان به این سوال اینطور پاسخ داده شد که کمبود برنامه های جذاب،با محتوا و سودمند از جانب تلویزیون داخلی بزرگترین عامل برای موفقیت شبکه ای همچون فارسی وان محسوب می شود. به هرحال این مسئله تا حد زیادی قابل توجیه است.وقتی در آستانه ورود به فصل تابستان با روزهای بلند و گه گاه کسل کننده،قرار میگیرم و برای چند دهمین بار مجبوریم بعد از ظهرهایمان را به تماشای قصه های جزیره سپری کنیم، نمی توان انتظار داشت که مردم سراغی از شبکه های ماهواره ای نگیرند.

البته نباید از ذکر این نکته تغافل کرد که عقل آدمی چنین حکم می کند که از بد سراغ بدتر نرود،اما نمی توان انتظار داشت که همه افراد به نحوی مدبرانه و ایده آل عمل کنند. به هر حال شرایط جامعه ما و مشکلات مختلفی که در زمینه های اقتصادی و فرهنگی وجود دارد، موجب فاصله گرفتن از ایده آل ها می شود. بسیاری از مردم حوصله غم و اندوه و تماشای یکسری طنزهای تکراری و بی سر و ته ندارند و ترجیح می دهند مخاطب داستانهای تازه تر با سوژه های جدید باشند.سریالهایی که با بهره گیری از جلوه های بصری به جذب مخاطب می پردازد.
اغلب ما می دانیم که طبق آمارهای رسمی و غیر رسمی، به طور تقریبی نیمی از مردم ایران برنامه های این شبکه را دنبال می کنند. سوال اینجاست که چرا طی مدت زمانی که این شبکه شروع به فعالیت کرده،هیچ نهادی در جامعه ما نتوانسته در مقابل هجمه آن بایستد تا اینکه کار به جایی رسد که طبق یک آمار رسمی 15درصد از طلاق های جامعه ما در اثر برنامه های این شبکه باشد؟

گویا باید به آقای مرداک تبریک گفت که از با وجود فرسنگ ها فاصله از کشور ما، توانسته است نقطه حساسیت  مردم جامعه را به خوبی شناسایی کرده و از همان راه برای اثر گذاری وارد شود.البته این یک روی سکه است.روی دیگر سکه این است که واقعا چه اتفاقی برای ما،فرهنگ ما و جامعه ما رخ داده است؟به کدامین جهت با این سرعت در حال حرکت هستیم؟آیا هنوز وقت آن نرسیده که فکری به حال اوضاع و احوالمان کنیم؟
عنان شعور و تفکرمان را به دست چه کسانی سپرده ایم و تا کجا قرار است با انها پیش رویم؟
همه ما می دانیم که صهیونیست دشمن قسم خورده ماست و تصور خوبی از قوم بنی اسرائیل در ذهن هایمان نداریم. بارها دیده و شنیده ایم که صهیونیست ها سردمداران اصلی در راستای تولید برنامه های تلویزیونی بوده و هستند و به این ترتیب در قلمرو فرهنگی و اعتقادی جوامع،نفوذ پیدا کرده اند. اما نکته مهم اینجاست که با وجود همه این آگاهیها، تدبیر و برنامه هدفمند و مقتدرانه ای در این زمینه نداشتیم.هر چه بود تنها در سطح تئوری بود و بس.

متاسفانه در بررسی‌های به‌عمل آمده، مشخص شده است که 15 درصد از طلاقهای صورت گرفته، متاثر از برنامه‌های شبکه Farsi 1 است، چرا که در پشت پرده، این شبکه توسط صهیونیست‌ها هدایت و اداره می‌شود.
به نظر می رسد در حال حاضر با توجه به آمارهای موجود در رابطه با طلاق و شناخت علل و عوامل آن، اگر به واقع ریشه برخی از این طلاق ها به شبکه فارسی وان بازگردد،مقصر اصلی این موضوع تنها خود ما هستیم،نه فارسی وان و نه رابرت مرداک و هر صهیونیست دیگر....چرا که از گذشته شنیده ایم که اگر درختی از ریشه و بنیان محکم و قوی باشد،شدیدترین بادها شاید انرا بلرزانند و تک شاخه ای از آن جدا سازند،اما هرگر نمی توانند ریشه اش را از جا بکنند....پس  بهتر است بدانیم که درد امروز جامعه و خصوصا جوانان ما،؛تزلزل اعتقادات،هویت و شخصیت است و وقتی ریشه تفکرات دچار سستی شود،چندان بعید نیست که هجمه ای همچون فارسی وان با وجود انواع کاستی ها و نواقص هنری و محتوایی،بتواند بنیان خانواده ایرانی را دچار فروپاشی کند.

بهتر است تا دیرتر نشده، به فکر یک خانه تکانی عظیم در کل سیستم و ساختارهای فرهنگی جامعه باشیم تا در سالهای آینده غبطه روزهای از دست رفته را نخوریم. بهتر است کمی عمیق تر به خودمان و اطرافمان نظری بیافکنیم و فکری به حال افکار مسموم و بی فایده ای که در وجودمان رسوخ کرده،بکنیم...

منبع:فاطمه ناظم زاده

بخش ارتباطات تبیان