چه دلیلى بر متولد شدن امام مهدى در دست است؟

بنابر آنچه که مؤرخان شیعه و سنى در خصوص تاریخ وچگونگى ولادت حضرت مهدى (عجل الله فرجه) نوشته اند، اصل ولادت خجسته امام زمان (علیه السلام) وبه دنیا آمدنش جزء امور مسلم وقطعى تاریخ است.
به عنوان نمونه: مؤرخ شهیر اهل سنت، على بن حسین مسعودى مى گوید: در سال 260 ابو محمد حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن الحسین بن على ابن ابیطالب علیهم السلام، در زمان خلافت معتمد عباسى درگذشت او به هنگام درگذشت، 29 سال داشت، واو پدر مهدى منتظر است.
وشیخ سلیمان قندوزى گوید: خبر معلوم ومسلم، در نزد موثقان، این است که ولادت قائم (علیه السلام)، در شب نیمه شعبان سال 255 هجرى قمرى، در شهر سامرا واقع شده است.
اما از آنجایى که خلفاى بنى عباس دانسته بودند که دوازدهمین امام شیعیان همان مهدى موعود است که زمین را پر از عدل وداد مى کند ودژهاى گمراهى وفساد را درهم مى کوبد، ونیز مى دانستند که از فرزندان امام حسن عسکرى (علیه السلام) است؛ درصدد برآمدند این نور را خاموش کنند. از این رو امام مهدى (عجل الله فرجه) از نخستین روز ولادت، همواره در نهان مى زیست ومردم به طور عموم او را نمى دیدند. ولى با این وجود، عده اى از اصحاب امام حسن عسکرى (علیه السلام) بودند که توفیق شرفیابى ومعرفى را یافته بودند.بعضى از آنها عبارتند از:
1- حکیمه خاتون، دختر امام جواد، خواهر امام هادى وعمه امام حسن عسکرى علیهم السلام، که شب تولد حضرت مهدى (عجل الله فرجه)، او را زیارت کرد، ونسیم وماریه کنیزان آن حضرت گفتند: تا آن کودک متولد شد به خاک سجده کرد وانگشت سبابه را رو به آسمان بلند نمود وعطسه زد وگفت: الحمد لله رب العالمین، وصلى الله على محمد وآله.
2- ابو بصیر خادم است که گفت: بر صاحب الزمان (عجل الله فرجه) وارد شدم، در حالى که درون گهواره بود، نزدیک رفتم وسلام کردم، حضرت فرمود: مرا مى شناسى؟ عرض کردم: آرى، تو بزرگ وسید من وفرزند امام من هستى... حضرت فرمود: انا خاتم الاوصیاء، وبى یرفع البلاء من اهلى وشیعتى.

3- سعد بن عبد الله قمى است که با نامه هاى فراوان با جمعى براى زیارت آن حضرت به سامره رفته وطرف راست امام حسن (علیه السلام)، کودکى را دیدند که مانند ماه درخشان بود؛ پرسیدند: این کیست؟ گفته شد: مهدى قائم آل محمد (صلى الله علیه وآله وسلم) است.
4- روزى جمعى از شیعیان - چهل تن - نزد امام یازدهم آمدند، واز آن امام تقاضا کردند تا حجت پس از خویش را به آنان بنمایاند وبشناساند. وامام چنان کرد. وآنان پسرى را دیدند که بیرون آمد همچون پاره ماه، شبیه به پدر خویش. امام عسکرى (علیه السلام) فرمود: پس از من، این پسر، امام شماست، وخلیفه من است در میان شما، امر او را اطاعت کنید، از گرد رهبرى او پراکنده نگردید که هلاک مى شوید ودینتان تباه مى گردد این را هم بدانید که شما او را، پس از امروز، نخواهید دید، تا اینکه زمانى دراز بگذرد، بنابراین از نایب او، (عثمان بن سعید) اطاعت کنید.


گردآور: http://ghafase.blogsky.com
رونوشت از: یکصد پرسش وپاسخ پیرامون امام زمان
نویسنده: علیرضا رجالى تهرانى