درد و دلامون با آقا

آقا جان: من خیلی کوچکتر از آینم که بخواهم چیزی بگم ولی می خوام حرف دلم را بشنوی منی که غرق در گناهم ولی با این حال دلی دارم پر ز شور و شوق وصال ؛و رسیدن به آزادی. آقا جان؛هوای شهرمان را دود و دم گناه گرفته بوی غربت در کوچه های شهرمان پیچیده؛ دلهای مردم شهر سیاه شده دیگر اثری از دلهای پاک نیست دیگه کسی به فکر کسی نیست گذشت اون زمان که همسایه به فکر همسایه اش بود و از تمام احوال او خبر داشت ولی دریغ که اکنون همسایه، همسایه اش را نمی شناسه چه برسه که از احوال او جویا بشه. آقا جان؛ در این شهر همه با هم غریبه اند، هر کس سرش به کار خودشه و در پی اندوختن متاع دنیا، همه در تلاش هستن ، صبح تا شب به دنبال یک چیز میرن چیزی که در شهرمان حرف اول را می زنه،پول.

آره پوله که دیگر حرفی برای کسی باقی نذاشته و مردم برای بدست آوردنش از هیچ کاری دریغ نمی کنن اونا حاضرن برای بدست آوردن پول دل ها را بشکنن، قلب ها را به درد بیارن، زندگی ها را نابود کنن !

آقا جان؛ شرم می کنم از گفتنش ولی آونا حاضرند به خاطر بدست آوردن دنیا هر چیزی را از دست بدن حتی حاضرندقلب شما را به درد بیارن و دل شما را از دست بدن و کسی نیست تا به آنها بگه: ای جاهلان لباس آخرت جیب نداره اینها را برای چه جمع میکنین؟ آقا جان؛ نمی دونم چه بگم ولی همین مردم با این همه ظلم و ستمی که در حق خود و دیگرون میکنن در محافلی که نام شما برده می شه می آن تا خودی نشون بدن ناله سر می دن و گریه می کنن تا خود را منتظر تر از بقیه نشون بدن ولی آقا جان اینا تا کی می تونن شخصیت کاذب خودشونو و حفظ کنن؟ آقا جان؛ما همه به امید روزی هستیم که شما بیایید و تمام پرده ها کنار بره و چهره ی واقعی دروغ گویان برا مردم آشکار آقا بشه .

آقا جان؛ خسته شدم از همه از خودم از این دنیایی که همیشه دوست داشتم یه دلبستگیی داشته باشم اما هیچ دلبستگی بهش نداشتم همه روزام و کارم برام تکرای و ملا آور شده انگار امید ندارم انگار دارم تو برزخ زندگی میکنم که هر روزش برام عذاب اوره

آقا؛ دیگه از خجالتم نمیتونم دستتمو تا پیشت بلند کنم برا فرجت دعوا کنم نمیدونم چکار کنم گم شدم از همیشه تو خواب منتظر بودم تا یه روزی بیایی و دستتو رو سرم بکشی و یه حرفی بزنی که منو داغون کنه منو خوش خیالو باش من رو سیاه چه دلخوشی های دارم اما میدونم یه روزی میایی و میبینمت اینه که بهم امید میده امید به انتظار، انتظاری که هیچ وقت درست نفهمیدم و درک نکردم اگه از دلم بپرسی از آقا نشونی داره؟میگه دلم پر از درده و غمه اما هیچ وقت نذاشتم محبتت از دلم بیرون بره آقا؛ تو همیشه با من بودی اما من رفیقه نمیه راه بودم، تو همیشه بودی و من هیچ وقت تو رو ندیدم.

وقتی به اون روزا فکر میکنم که همه مارو به صف میکردن و دعایی فرجو میخونیدم دلم تنگه اون لحظه هایی میشم.