بررسى افکار و اعمال بعد از عمره

اکنون که اعمال را انجام دادیم :
آیا آگاهانه بود؟
آیا عاشقانه بود؟
آیا خالصانه بود؟
آیا اعمالم قبول شد؟
آیا این چند ساعت و چند روزى که به خدا توجه داشتیم ، با عمرى غفلت ، قابل قیاس بود؟
آیا این حرکات و الفاظ، به وسیله گناهان تباه نخواهد شد؟
آیا شباهتى میان اعمال ما با اعمال اولیاى خدا هست ؟
آیا این زاد و توشه اندک ، پاسخ طول راه قیامت را مى دهد؟
آیا همه توفیق هاى من از طرف خدا نبود؟
آیا من قابل بودم که خداوند، اینقدر به من لطف کرد و مرا به خانه خود آورد؟
آیا مى دانى که چقدر رسول اللّه (صلّى اللّه علیه وآله ) و خدیجه (علیهاالسلام ) و اصحاب پیامبر (صلّى اللّه علیه وآله ) در این شهر زجر کشیدند که تو، امروز به راحتى نماز بخوانى ؟
آیا مى دانى که آرزوى زیارت کعبه و حج ، به دل میلیونها نفر ماند و عاقبت مردند و به این مکان نیامدند؟
آیا در این چند روزى که مهمان خصوصى خدا هستى ، میزبان را از خود ناراضى نکردى ؟
آیا به جاى پرشدن ساک از سوغاتى قلبت از ایمان پر شد؟
آیا از معنویات آن دیار، چیزى به ارمغان آوردى ؟
آیا دو رکعت نماز باتوجه ، کنار خانه خدا خواندى ؟
آیا ساعاتى که در مسجد گذراندى ، بیشتر بود یا ساعاتى که در بازارها و هتل ها؟
آیا تشکرت بیشتر است یا کفران نعمتت ؟
با خود فکر کن ، آیا در برگشتن ، احساس روح و نور تازه اى در خود مى کنى ؟ چقدر متحول شدى و در چند نفر تحول به وجود آوردى ؟
آیا دیگر توفیق چنین سفرى را پیدا مى کنى ؟

آیا شوق زیارت ، براى نوبت هاى دیگر در دلت بیشتر شده است ؟
آیا اگر بعد از مراجعت ، مردم ترا حاجى صدا نزنند، احساس ‍ ناراحتى نمى کنى ؟
شایسته است ، انسان براى ایجاد روحیه عشق به خدا و غرورزدایى در خود، کمى فکر کند و پاسخ این سوالات را از درون خود بشنود، سپس از مکّه خارج شود.

به نقل از :
-------------------
گردآور: http://ghafase.blogsky.com
نام کتاب : عمره
مؤ لف : محسن قرائتى