شیطان از بعضى کارها خوش حال مى شود و از بعضى کارهاى دیگر ناراحت . از بعضى
کارها آن قدر ناراحت مى شود که جز گریه کار دیگرى از دست او ساخته نیست . آن ملعون
در چند جا گریه مى کند. از جمله :
1. وقتى مؤمنى ، مؤمن دیگر را ملاقات نماید و بر او سلام کند.
این جا ابلیس از ناراحتى گریه مى کند و مى گوید: واى بر من ، این دو نفر از هم جدا
نمى گردند، مگر این که خداوند هر دو را مى آمرزد و
داخل بهشت مى نماید و زحمات من در گمراهى آنان از بین مى رود. در تاریخ آمده :
اول کسى که سلام کرد و شیطان را به گریه انداخت ، حضرت آدم علیه السلام بود.
وقتى خدا روح در او دمید به ملائکه سلام کرد و آنها هم جواب او را دادند. خداوند به او
خطاب نمود که : این سنتى شد در میان فرزندان تو تا روز قیامت . شیطان از این کار
گریه کرد.
2. وقتى کسى براى رضاى خدا ازدواج کند.
و با عیال
حلال و شرعى خود، هم بستر شود و سپس غسل کند. شیطان از ناراحتى گریه مى کند و مى
گوید: واى بر من ، این بنده براى رضاى خدا و بقاى
نسل خود و براى فراوانى (لا اله الا الله ) گویان ، با
عیال خود نزدیکى کرد و بعد از آن غسل نمود و خود را پاک و پاکیزه کرد، دستور خدا را
اطاعت نمود و خدا هم آنها را آمرزید و از گناهان آنان درگذشت .
(اول کسى که غسل کرد و شیطان را به گریه انداخت ، حضرت آدم علیه السلام بود.)
وقتى او به زمین آمد با همسر خود، هم بستر شد و
غسل نمود.
3. وقتى کسى عطسه کند
و بعد از آن بگوید: (الحمد لله رب العالمین ) شیطان از ناراحتى گریه مى
کند. و نیز اول کسى که عطسه کرد و بعد از آن (الحمد لله ) گفت ، آدم
ابوالبشر علیه السلام بود.
4. زید شحام مى گوید، از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: وقتى انسان در
برابر خداى خود سجده کند و آن را طول دهد. شیطان از ناراحتى فریادش بلند مى شود و
به کنارى مى رود، شروع به گریه مى کند و مى گوید: واى بر من ، این بنده خدا
چگونه او را اطاعت مى کند و در مقابل او به خاک مى افتد، در حالى که من او را معصیت نمودم
و به آدم سجده نکردم .