صورت ملکوتى ده طایفه

از براء بن عازب نقل شده است که گفت : معاذ بن جبل در خانه ابو ایوب انصارى نزدیک رسول خدا صلى الله علیه و آله نشسته بود. معاذ از رسول خدا صلى الله علیه و آله درباره آیه :
یوم ینفخ فى الصور فتاءتون افوجا
سئوال کرد. حضرت در پاسخ فرمود: اى معاذ! از امر عظیمى پرسش ‍ کردى ! آنگاه رسول خدا صلى الله علیه و آله بگریست و فرمود: ده طایفه از امت من متفرق محشور مى شوند به طورى که خداوند آنها را از مسلمانان دیگر جدا کرده و صورتهاى آنها را به چهره هاى گوناگونى تبدیل نموده است .
گروهى از آنان به صورت بوزینه محشور مى شوند، آنان سخن چینانند.
گروهى به صورت خوک اند و آنان حرام خورانند.
گروهى صورتهایشان به طرف پایین و پاهایشان به طرف بالا قرار دارد و بدین کیفیت روى زمین محشر کشیده مى شوند، آنان ربا خوارانند.
گروهى نابینا هستند و در حال کورى به این طرف و آن طرف متحیرانه مى دوند.
آنان کسانى هستند که در وقت حکم کردن ، مراعات عدالت را ننموده و در بین مردم ، جور و ستم روا داشته اند.
گروهى کر و لالند و تعقل و ادراک ندارند. آنان کسانى هستند که به کردار و اعمالى که انجام مى دهند خودپسندانه مى نگرند.
برخى زبانهایشان در حالى که روى سینه هایشان افتاده آن را مى جوند و از دهان آنها چرک و خون جارى است . به طورى که اهل محشر از این منظره نفرت کنند، آنان علما و خطبایى هستند که گفتار با کردارشان مطابقت ندارد.
بعضى دستها و پاهایشان بریده است ، آنان کسانى هستند که همسایگان خود را اذیت و آزار مى دهند.
بعضى دیگر به شاخه هایى از آتش به دار آویخته شده اند، آنان جاسوسان و نمامانى هستند که در نزد سلطان ، به ضرر مردم سخن چینى و سعایت مى کنند.
عده اى هستند که بوى گندشان از بوى جیفه و مردار بیشتر است . آنان افرادى هستند که از لذتها و شهوتها پیروى کرده و از اموال خود حق خدا را نمى دهند.
گروهى دیگر کسانى هستند که لباسهایى از ((قطران )) و تیر پوشیده اند و آنها به بدنشان چسبیده است . آنان اهل کبر و خودپسندى و تفاخر هستند.
در این روایت شریفه خصوصیات صورتهاى ملکوتى اهل گناهان کبیره ، بیان شده است بالاخص آنان که به صورتهاى میمون و خوک در محشر حضور پیدا مى کنند.