ابو ریحان بیرونى در حال احتضار بود.یکى از دانشمندان به دیدنش آمد.
ابوریحان از او در باره یک مطلب علمى سوال کرد.
گفت : اکنون وقت سؤ ال و جواب و مباحثه نیست . ابوریحان اصرار کرد و گفت : عقل حکم مى کند دانستن بهتر از ندانستن است . پس اگر بدانم و از این دنیا بروم بهتر است از اینکه این نکته علمى را ندانم و از این دنیا رخت بر بندم .
پس مرد دانشمند پاسخ سؤ ال ابوریحان را داد و از جاى برخاست تا به خانه اش برود. ولى هنوز از منزل خارج نشده بود که ابوریحان بدرود حیات گفت و صداى شیون از اهل خانه بلند شد.