مستحبّ است چون سر از سجود بردارد بر ران چپ نشیند، و پشت قدم پاى راست را بر شکم قدم پاى چپ بگذارد و در خاطر بگذراند که : بار خدایا! حق را برانگیزان و باطل را تباه گردان ؛ و چون قرار گیرد تکبیر بگوید و استغفار کند، و افضل آن است که بگوید:
الّلهمّ اغفرلى: بار خدایا! مرا بیامرز، (( ارحمنى )): و مرا رحمت کن ، (و اجبرنى ): و شکستگى هاى مرا درستى ده و نقصهانهاى مرا تلافى فرماى ، ((و اهدنى )): و مرا راه بنماى ، (انّى لما الىّ من خیر فقیر): همانا من بر آنچه که فرو فرستاده اى مرا از نیکیها نیازمندم .
و اگر اقتصار بر استغفار کند، و گوید: (استغفر اللّه ربّى و اتوب الیه : یعنى : آمرزش مى طلبم از پروردگار خود و به سوى او باز مى گردم ))، نیز کافى است .
بعد از آن تکبیر دیگر گوید از براى سجده دوّم ، در حال جلوس ، و پس از سر بر داشتن از سجده نیز تکبیر گوید و اندکى درنگ کند.